بایگانی ماه سپتامبر, 2015

به گزارش دکتر سلام :ماست از آشناترین منابع پروبیوتیک است، باکتری های خوب مانند لاکتوباسیلوس یا بیفیدوباکتریوم باعث ایجاد تعادلی سالم در روده میشوند. تحقیقات نشان داده است پروبیوتیک ها عدم تحمل لاکتوز را آسان میکنند. همچنین میتوانند به بهبود نفخ معده، اسهال و سایر مشکلات گوارشی کمک کنند. با خرید ماست هایی که برچسب پروبیوتیک روی آنها خورده شده است میتوانید میزان بیشتری از آن را جذب بدن کنید.
کلم رنده شده وآب پز با سرکه برای تقویت هضم غذا

 کلم رنده شده و آب پز با سرکه دارای پروبیوتیک های leuconostoc، pediococcus ، lactobacillus است. این ترکیب نوعی غذای کره ای است که بسیار به قدرت هضم کمک میکند و همچنین دارای ویتامین هایی است که به بهبود عفونت کمک میکند.

 سوپ میسو یک صبحانه ی رایج در ژاپن است، این خمیر سویا تخمیر شده واقعا میتواند باعث تحرک قدرت هضم شود. میسو بر اساس تحقیقات دارای ۱۶۰ نوع باکتری پروبیوتیک مفید است. معمولا این سوپ شور است و دارای ویتامین B و آنتی اکسیدان های محافظ نیز هست.

 میدانیم پروبیوتیک ها برای گوارش مفید هستند، اما همه آنها در این سفر که از دستگاه گوارش عبور میکند جان سالم بدر نمیبرند. اما تحقیقات نشان داده گونه ای لاکتوباسیلوس در برخی از پنیرها مانند پنیر گودا وجود دارد که به اندازه ی کافی قوی هستند که از این مسیر سالم عبور کنند. بعلاوه پنیر به عنوان یک حامل برای پروبیوتیک ها عمل میکند و سیستم ایمنی بدن را نیز تقویت میکند.

 بر طبق افسانه های، کفیر نوشیدنی مورد استفاده ی چوپانان کوهستان های قفقاز بوده است. آنها فهمیده بودند شیری که تولید میکنند بعد از تخمیر به یک نوشیدنی گازدار تبدیل میشود. ضخیم، خامه ای و غلیظ مانند ماست. کفیر دارای گونه هایی از پروبیوتیک ها است و همچنین دارای مقداری مخمر های مفید هم هست.

 این بار که خواستید ساندویچ درست کنید دقت کنید محتویات ساندویچ را چه چیزی نگه میدارد. خمیر نان های فانتزی و دیگر نان ها ( خمیر ترش منظور است ) دارای پروبیوتیک های مفیدی هستند که به هضم راحت تر غذا کمک میکنند. پس شاید خالی کردن نان ساندویچی از خمیر دیگر لازم نباشد.

 یکی از ساده ترین راه های اضافه کردن پروبیوتیک به برنامه غذایی استفاده از شیرهای شیر اسیدوفیلوس است. این نوع شیر همان شیر معمولی است که با باکتری های مفیدی مانند (Lactobacillus acidophilus ) غنی شده است. گاهی این شیرها را با برچسب شیر اسیدوفیلوس شیرین میبینید. در شیری که باکتری های اسید لاکتیک باشد هم مقدار زیادی پروبیوتیک هست.

 اگر به دنبال خیار شور برای بهره بردن از پروبیوتیک آن هستید، به دنبال نوعی باشید که تخمیر طبیعی داشته است و از سرکه در آن استفاده نشده. نمک دریایی و آب در تهیه ی خیار شور میتواند باعث تقویت پروبیوتیک آن شود. همچنین قدرت آن در کمک به هضم غذا را نیز بالا میبرد.

 پروبیوتیک ها علاوه بر غذا به صورت مکمل نیز یافت میشوند، در شکل کپسول، قرص، پودر و مایع. البته مکمل ها نمیتوانند مانند غذاها پروبیوتیک به بدن برسانند، اما مناسب هستند. اگر علاقه مند شدید که استفاده کنید با پزشک خود ابتدا مشورت کنید. اگر بیمار هستید و یا سیستم ایمنی بدنتان ضعیف هست نیز میتوانید از این مکمل ها استفاده کنید.

 غذاهای حاوی پروبیوتیک دارای باکتری های زنده هستند، این غذاها باکتری های مفیدی که از قبل در سیستم گوارش هستند را میخورند. میتوانید پروبیوتیک ها را در غذاهایی مانند : موز، کنگر، مارچوبه، بلغور جو دوسر، عسل، شربت افرا، و حبوبات پیدا کنید.

منبع: کرمانی

به گزارش گروه ترجمه سرويس علمي ايمنا خواب کافی، بخش اصلي يك زندگي سالم را تشكيل مي دهد و نقشی بسیار مهمي در حفاظت از سلامت جسمی و روحی افراد دارد. اما چنانچه خواب افراد به اندازه كافي نباشد، منجر به احساس خواب آلودگي در طول روز مي‌شود كه اين عادت مي تواند از چند دقيقه تا چند ساعت متغير باشد.
اين در حالي است كه بررسي‌هاي جديد محققان ژاپني نشان مي‌دهد كه خوابيدن زياد در طول روز  و چرت زدن براي مدت طولاني، خطر ابتلا به ديابت نوع ۲ را افزايش مي‌دهد.
حدود ۹۰ درصد از مبتلايان به بيماري ديابت، ديابت نوع ۲ را تجربه مي‌كنند و احتمال ابتلا به اين بيماري با بالا رفتن سن، افزايش مي‌يابد. به گفته محققان عوامل زيادي در ابتلا به ديابت نوع ۲ تاثير دارند كه از ميان مهمترين آنها مي‌توان به کم تحرکی، اضافه وزن و رژیم غذایی نادرست اشاره كرد.
اگرچه تحقيقات قبلي مزاياي چرت زدن كوتاه را براي سلامت افراد، بهبود خلق و خو، هوشیاری و عملکرد آنها  نشان داده‌اند، اما يافته‌هاي جديد حاكي از آن است كه خوابيدن براي مدن طولاني، خطر ابتلا به ديابت نوع ۲ را در بر دارد.
در بررسي‌هاي صورت گرفته دكتر توموهيد يامادا از دانشگاه توكيو به اتفاق همكارانش، ارتباط ميان خواب روزانه و خطر ابتلا به ديابت نوع ۲ را مورد بررسي قرار دادند. نتيجه بررسي‌هاي صورت گرفته نشان مي‌دهد كه خوابيدن زياد، خطر ابتلا به ديابت نوع ۲ را حدود ۵۶ درصد افزايش مي دهد.

ایمنا ۲۸ شهریور

دکتر علیرضا خلیلیان بر این باور است، که در صورت درمان نشدن زخم معده این عارضه معده را سوراخ خواهد کرد. این فوق تخصص گوارش در تعریف زخم معده می‌گوید: زخم معده به خراشی در لایه مخاطی و همچنین در زیر مخاط معده گفته می‌شود که به دلایل مختلف ایجاد می‌شود. او با تأکید بر اهمیت تشخیص علت این بیماری می‌افزاید: این بیماری به دلایل متفاوتی ایجاد می‌شود که از میان آنها می‌توان به میکروب هلیکوباکتر پیلوری اشاره کرد که با آنزیم قوی سد مخاطی بافت معده را از بین می‌برد و زخم ایجاد می‌کند. استرس نیز از دیگر عوامل ایجاد زخم معده در بیماران محسوب می‌شود. خلیلیان با اشاره به عوارض ناشی از زخم معده تصریح می‌کند: خونریزی معده، سوراخ شدن معده و انسداد راه خروجی معده از عوارض زخم معده به شمار می‌رود.

روزنامه ایران/ ۲۶ شهریور ۱۳۹۴

عمل جراحی کاهش وزن، نیمی از بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ را برای یک دوره حداقل پنج ساله درمان می‌کند. مطالعات جدید نشان می دهد که عمل جراحی، علائم دیابت ۲ را از طریق کاهش وزن و تغییر شیوه عملکرد دستگاه گوارش تخفیف می‌دهد. این عمل‌ها اندازه معده را کم کرده و بخش کمتری از روده‌ها را در معرض مواد غذایی قرار می دهد. به گزارش بی‌بی‌سی، به گفته پروفسور «فرانچسکو روبینو»، عمل جراحی می‌تواند در ۵۰ درصد موارد باعث عقب‌نشینی بیماری شود، یعنی میزان قند خون بیماران برای پنج سال به حدی می‌رسد که دیگر دیابت به حساب نمی‌آید، به علاوه ۸۰ درصد افرادی که عمل شدند توانستند میزان قند خون خود را بخوبی کنترل کنند که فقط با مصرف یک دارو یا بدون مصرف دارو بود. نتایج دو سال بعد از عمل بهتر بود. با این حال علائم بیماری بعضی از آنها در سه سال آخر دوباره ظاهر شد.

روزنامه ایران ۲۹ شهریور ۱۳۹۴

 چربی‌های خون را می‌توان به ۲ نوع تری‌گلیسرید و کلسترول تقسیم‌بندی کرد. کلسترول در مقایسه با تری‌گلیسرید خطر بیشتری برای قلب، مغز و عروق دارد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از سایت سیمرغ، خیلی از هورمون‌های بدن از چربی ساخته می‌شوند، بنابراین حتما باید طی روز مقداری چربی مصرف کنیم. مسئله مهم در اینجا، بیماری افزایش چربی‌خون یا هیپرلیپیدمی است که از سال‌ها قبل به‌عنوان یکی از عوامل موثر در تنگی عروق مغز و قلب شناخته شده است. یکی از مهم‌ترین عوامل تنگی عروقی مغز و اندام‌ها، چربی‌خون است که سن و سال نمی‌شناسد، چربی‌ها از سنین پایین و بعد از بلوغ به‌تدریج در دیواره عروق شروع به ته‌نشین شدن و رسوب می‌کنند و باعث ایجاد پلاک‌هایی به نام آتروما یا آترواسکلروزیس (تصلب‌ شرائین) می‌شوند.

تری‌گلیسرید چیست؟

چربی‌های خون را می‌توان به ۲ نوع تری‌گلیسرید و کلسترول تقسیم‌بندی کرد. این چربی علاوه براینکه از طریق غذا جذب می‌شود به‌وسیله کبد نیز تولید می‌شود و در خون وجود دارد. بالا رفتن تری‌گلیسرید چند خطر عمده ایجاد می‌کند؛ از جمله اینکه می‌تواند در مجاری لوزالمعده رسوب کند و باعث ایجاد پانکراتیت یا التهاب لوزالمعده شود و خطر ابتلا به دیابت را تا حد زیادی بالا می‌برد. همچنین از آن به‌عنوان دومین عامل انسداد عروق بعد از کلسترول نام برده می‌شود.

کلسترول بدتر است یا تری‌گلیسرید؟

کلسترول در مقایسه با تری‌گلیسرید خطر بیشتری برای قلب، مغز و عروق دارد. با این حال کلسترول عامل ساخته شدن هورمون‌های جنسی و بسیاری از هورمون‌های دیگر است بنابراین نمی‌توان گفت که به خودی خود مضر است بلکه بالارفتن بیش از حد آن می‌تواند خطرناک باشد. کلسترول وقتی که بر دیواره عروق می‌نشیند، به‌صورت LDL یا لیپوپروتئین با دانسیته پایین خود را نشان می‌دهد؛ یعنی همان چربی بد که باعث تشدید انسداد عروق می‌شود. ترکیب دیگری از کلسترول نیز وجود دارد که با نام HDL یا لیپوپروتئین با دانسیته بالا یا همان چربی خوب شناخته می‌شود. این چربی از عروق محافظت می‌کند و باعث پاکسازی دیواره آنها می‌شود، بنابراین کلسترول یک جا نقش بد و جای دیگر نقش خوب را بازی می‌کند.

علایم افزایش چربی خون

چربی‌خون درصورتی که خیلی بالا نباشد، علائم خاصی ندارد، اما اگر خیلی بالا برود و مدت طولانی بالا بماند، به‌تدریج باعث سرگیجه می‌شود. همچنین ممکن است باعث ایجاد علائم شبیه به نوروپاتی، گزگز و مورمور شدن دست و پا شود. در ادامه نیز عوارض آن ظاهر می‌شود؛ مثلا اگر باعث انسداد عروق قلب شود، علائم نارسایی قلبی ایجاد می‌کند که در این حالت فرد هنگام راه‌رفتن و فعالیت دچار تنگی نفس یا درد سینه می‌شود. همچنین می‌تواند باعث علائمی از نارسایی عروق مغزی و اختلال در اندام‌ها شود.

لاغرها هم در امان نیستند

اگرچه افزایش تری‌گلیسرید خون در افراد چاق و کم‌تحرک بیشتر دیده می‌شود اما لاغرها هم ممکن است به این بیماری دچار شوند. از طرفی کم کردن وزن دلیل قطعی بر از بین‌رفتن بیماری چربی‌خون نمی‌شود. علاوه براین، در بعضی خانواده‌ها به علت اختلال‌های ژنتیکی، میزان چربی بد یا LDL بالاست؛ یعنی بدون اینکه فرد اضافه‌وزن یا رژیم نامناسبی داشته باشد و پرخوری کند، به‌صورت ارثی از سنین پایین و حتی ۲۰ سالگی چربی بد خونش بالا می‌رود.

میزان چربی‌خون باید چقدر باشد؟

کلسترول ۲۲۰ در یک پسر ۲۲ ساله ورزشکار هیچ خطری ندارد اما در خانمی ‌‌که بای‌پس قلبی انجام داده، کلسترول ۱۸۰ هم بالا محسوب می‌شود. گروهی از متخصصان هر سال در دنیا مجمعی تشکیل می‌دهند و میزان مجاز این چربی‌ها را تعیین می‌کنند. امروزه در درمان چربی‌خون توجه عمده روی چربی ‌بد است. طبق دستورالعمل‌های مجامع پزشکی، میزان LDL یا چربی بد باید در همه افراد زیر ۱۶۰ باشد. در کسانی که حداقل ۲ عامل خطر دارند نیز باید زیر ۱۳۰ باشد. در بیماران قلبی، افراد دیابتی و کسانی که عروقشان درگیر است و حادثه مغزی برایشان اتفاق افتاده نیز باید زیر ۱۰۰ باشد. فردی که بیماری قلبی مثل تنگی عروق دارد هم باید LDL زیر ۷۰ داشته باشد. میزان چربی‌خوب نیز باید بالای ۴۰ و تری‌گلیسرید کمتر از ۱۵۰ باشد.

سلامت نیوز/۲۲ شهریور ۱۳۹۴