بایگانی ماه نوامبر, 2015

پزشکان و متخصصان تغذيه ميانه خوبي با فست‌فودها به خاطر کالري، قند، چربي و نمک فراوانشان دارند، اما با وجود توصيه‌ها و هشدارهاي مکرر آنها، باز هم مصرف‌کنندگان و دوستداران اين قيبل غذاها کم نيستند. در «پوستر سلامت» اين هفته، گام به گام با خوردن يک ساندويچ همبرگر همراه مي‌شويم تا ببينيم در هر دقيقه چه اتفاق‌هايي در بدن مي‌افتد.

۱۰ دقيقه بعد: مغزتان از شما تشکر مي‌کند!

يک ساندويچ همبرگر بزرگ تقريبا ۵۴۰ کيلوکالري انرژي دارد و باعث افزايش قند خون بيش از حد طبيعي مي‌شود. در آغاز، فرماني به مغز براي افزايش ترشح دوپامين داده مي‌شود که هورمون شادي محسوب مي‌شود و در بدن افرادي که ماده مخدري مانند کوکايين مصرف مي‌کنند هم ترشح مي‌شود و به اين ترتيب فرد احساس شادي مي‌کند و به مصرف بيشتر تحريک مي‌شود.

۲۰ دقيقه بعد: قند به شما حمله مي‌کند!

آيا مي‌دانيد يک همبرگر بزرگ داراي مقادير قابل‌ملاحظه‌اي قند و سديم است؟ اين ۲ ترکيب بدن را به دريافت بيشتر وادار مي‌کند و دريافت بيش از اندازه اين ۲ ترکيب براي بدن زيان‌هايي از جمله افزايش احتمال ابتلا به چاقي، ديابت، فشارخون و بيماري‌هاي قلبي را همراه دارد.

۳۰ دقيقه بعد: سديم به شما حمله مي‌کند!

يک ساندويچ همبرگر بزرگ حاوي ۹۷۰ ميلي‌گرم نمک است، در حالي که سازمان جهاني بهداشت توصيه کرده افراد روزانه کمتر از ۵ گرم نمک مصرف کنند. بعد از خوردن اين مقدار نمک در يک وعده فرد احساس تشنگي مي‌کند و در اکثر اوقات اين حس با گرسنگي اشتباه گرفته مي‌شود. در نتيجه فرد همچنان به غذا خوردن ادامه مي‌دهد. نمک فراواني که در يک وعده وارد بدن شده به کليه‌ها نيز فشار مي‌آورد و باعث افزايش فشارخون مي‌شود و زمينه بروز بيماري‌هاي قلبي و سکته فراهم خواهد شد.

۴۰ دقيقه بعد: خواب به شما حمله مي‌کند!

بعد از خوردن يک همبرگر بزرگ اکثر افراد دوست‌ دارند استراحت کنند و چرتي بزنند. قند بالاي موجود در همبرگر باعث افزايش ترشح انسولين مي‌شود. اين هورمون که از پانکراس ترشح شده بايد ميزان قندخون را کنترل کند. با افت ناگهاني قند بعد از ترشح انسولين، فرد احساس خستگي مي‌کند و دوست دارد استراحت کند. کم‌کم دوباره گرسنگي سراغ فرد مي‌آيد.

۶۰ دقيقه بعد: هضم چربي‌ها به کندي آغاز مي‌شود!

به‌طور معمول ۲۴ تا ۷۲ ساعت زمان لازم است تا غذا در بدن هضم شود. همبرگر از جمله غذاهايي است که ديرتر هضم مي‌شود و به دليل چرب‌بودن بيش از ۳ روز زمان مي‌برد تا کاملا هضم شود. جالب است بدانيد اسيدهاي چرب ترانس در بدن ۵۱ روز زمان لازم دارند تا هضم شوند و يک همبرگر بزرگ ۵/۱ گرم چربي ترانس دارد. مطالعات مختلف نشان داده‌اند دريافت اين گروه از چربي‌ها احتمال ابتلا به بيماري‌هاي قلبي، چاقي، سرطان و ديابت را افزايش مي‌دهد، بنابراين اگر ساندويچ همبرگر را هر‌از‌گاهي در برنامه غذايي خود مي‌گنجانيد، سعي کنيد به جاي سيب‌زميني سرخ‌شده کنار اين ساندويچ از سالاد و به جاي انواع کولاها از آب معدني استفاده کنيد. نان مصرفي‌تان را نيز مي‌توانيد از نوع سبوس‌دار درخواست کنيد و اندازه کوچک ساندويچ را سفارش دهيد.

هفته نامه سلامت

به گزارش بلاغ، کبد بزرگترین ارگان داخلی بدن است که بیش از ۵۰۰ عملکرد حیاتی را کنترل می کند. مراحل اولیه بیماری های کبد هیچ علایمی ندارند؛ بنابراین کوچکترین نشانه ای نیز باید جدی گرفته شود.

شيرين نيرومنش، افزايش وزن قبل از بارداري و چاقي غير طبيعي را بر بروز ديابت بارداري موثر دانست و گفت: «در صورتي که قندخون به موقع تشخيص داده نشود و اوايل حاملگي ميزان قندخون بالا باشد، همانند سم بر روي جنين تاثير منفي مي‌گذارد که عوارض و ناهنجاري‌هاي جنيني در پي دارد.»

نيرومنش، فلوشيپ حاملگي‌هاي پرخطر در گفت‌وگو با سپيد در خصوص ديابت بارداري و خطرات آن، گفت: «ديابت بارداري از بيماري‌هاي نسبتا شايع و از شايع‌ترين عوارض دوران بارداري است که آمار ابتلا به آن در جامعه روزبه‌روز درحال افزايش است. بالا بودن وزن مادر، از عوامل مساعدکننده اين بيماري است.»

وي به عوامل ايجاد اين بيماري اشاره کرد و ادامه داد: «در صورتي که در خانواده سابقه ابتلا به ديابت نوع ۲ در سنين بالا و يا سابقه ابتلا به ديابت در بارداري وجود داشته باشد، شانس ابتلا در مادران باردار افزايش پيدا مي‌کند. سن، عامل ديگر ايجاد اين بيماري است. با افزايش سن خطر ديابت بارداري بيشتر مي‌شود. معمولا در خانم‌هاي کمتر از ۲۵ سال شيوع اين بيماري کمتر و بعد از ۳۵ سالگي ميزان شيوع بيماري افزايش پيدا مي‌کند.»
نيرومنش همچنين گفت: «سابقه مرگ جنين در داخل رحم، سابقه جنين با ناهنجاري‌ها و نقايص مادرزادي در حاملگي‌هاي قبلي، سابقه زياد بودن مايع دورجنين در حاملگي قبل و سابقه تولد نوزاد با وزن بيش از چهار و نيم کيلو در حاملگي‌هاي قبلي، احتمال ابتلا به ديابت بارداري را افزايش مي‌دهد.»

وي در بخش ديگري از سخنان خود افزود: «وقتي اولين بار ديابت در حاملگي تشخيص داده شد، گفته مي‌شود که فرد مبتلا به ديابت بارداري است. در صورتي که در سه ماهه اول تشخيص داده شود که قند خون و يا تست تحمل گلوکز مختل است، احتمالا فرد از قبل از بارداري مبتلا به ديابت بوده که عوارض آن بيش‌تر از ديابت بارداري است.»

اين متخصص زنان و زايمان با بيان اينکه ديابت بارداري در اکثر مواقع در هفته‌هاي آخر بارداري يعني ماه ششم و هفتم به بعد خود را نشان مي‌دهد، گفت: «آزمايش غربالگري براي تشخيص اين بيماري وجود دارد. ممکن است خانمي که مبتلا به ديابت بارداري است قندخون ناشتا طبيعي داشته باشد. البته ميزان قندخون در حاملگي بايد کمتر از دوران غيرحاملگي باشد. در خانمي که باردار نيست اگر قندخون ناشتا بالاتر از ۱۲۷ باشد غيرطبيعي تلقي مي‌شود، ولي در دوران بارداري قندخون طبيعي در حالت ناشتا حداکثر بايد ۹۲ يا ۹۵ باشد و بيشتر از اين ميزان غيرطبيعي است.»

وي ادامه داد: «به همه خانم‌هاي باردار توصيه مي‌شود که تست تحمل گلوکز را انجام دهند. به کساني که سابقه ديابت و سوابق فاکتورهاي خطر را نداشته باشند، اين تست غربالگري در هفته ۲۴ حاملگي توصيه مي‌شود.در صورتي که آزمايش غيرطبيعي بود، آزمايش ديگري از فرد گرفته مي‌شود که در صورت تشخيص بايد تحت درمان قرار گيرد.» نيرومنش گفت: «اگر خانم بارداري از فاکتورهاي خطر برخوردار باشد در اولين مراجعه به پزشک بايد تحت مراقبت‌هاي بارداري قرار گيرد. در اين صورت تست تحمل گلوکز بايد در ماه اول انجام شود. مرحله بعدي آزمايش GTT سه ساعته است که در صورت تائيد ديابت، در درجه اول تحت نظر پزشک متخصص تغذيه، رژيم غذايي بايد به فرد داده شده و ميزان انرژي دريافتي موادغذايي محاسبه شود.»

وي افزود: «ورزش‌هاي مخصوص بارداري مي‌تواند به کنترل قند خون کمک کند. در صورتي که در مادر باردار با اين اقدامات بهبودي حاصل نشد و قندخون همچنان بالا بود، انسولين تجويز مي‌شود. تجويز انسولين معمولا تا آخر بارداري ادامه مي‌يابد.»

اين متخصص زنان و زايمان به عوارض ديابت بارداري براي مادر و جنين نيز اشاره کرد و گفت: «درصورتي که قندخون به موقع تشخيص داده نشود و اوايل حاملگي ميزان قندخون بالا باشد، همانند سم بر روي جنين تاثير منفي دارد که عوارض و ناهنجاري‌هاي جنيني ممکن است ايجاد شود. در ادامه حاملگي اگر قندخون بالا باشد و کنترل نشود ميزان مايع دور جنين افزايش مي‌يابد و خطر ترکيدگي زودرس کيسه آب و تولد نوزاد نارس را به همراه دارد. معمولا وزن اين نوزادان با افزايش و تجمع چربي بر روي شانه‌ها همراه است. زايمان طبيعي براي اين نوزادان که معمولا بالاي ۴ کيلو هستند، ممکن است با صدمات زايماني و فشار برروي اعصاب دست جنين همراه شود.»

وي ادامه داد: «همچنين براي مادراني که ديابت بارداري دارند، از آنجايي که جنين درشت است، احتمال سزارين افزايش مي‌يابد و عوارض سزارين مادر را تهديد مي‌کند. قندخون مادر اگر فوق‌العاده بالا رود، ممکن است عوارض کلي ايجاد کند ولي معمولا ديابت عارضه خيلي شديدي براي مادر ندارد. ولي احتمال اينکه مادران ديابتي مبتلا به فشار خون بالا شوند، وجود دارد و يا اينکه در اواخر حاملگي با افزايش فشارخون و مسموميت بارداري مواجه شوند.»
نيرومنش بار ديگر بر خطر افزايش وزن تاکيد کرد و گفت: «جمعيت کشور به سمت چاقي و افزايش وزن حرکت مي‌کند. وزن بيش از حد يک عارضه بسيار شايع است که اين موضوع به خصوص در دختران کم‌سن و سال که مادران آينده هستند بسيار مشاهده مي‌شود. بنابراين مادران بايد توجه داشته باشند که اگر وزن فرزندشان از سن ۸ تا ۹ سالگي بيش از حد بود و يا چاقي غيرطبيعي داشتند، حتما با پزشک متخصص اطفال و متخصص تغذيه مشورت داشته باشند.»

لینک خبر