بایگانی ماه دسامبر, 2015

تا کنون مصرف نمک برای افرادی که دچار بیماری قلبی بوده اند خطرساز و مضر تلقی شده است اما اکنون پژوهشگران این چاشنی را لازمه سفره بیماران قلبی میدانند مصرف نمک در حد تعادل بریا این افراد لازم و ضروری است

طبق یک مطالعه جدید، کاهش مصرف نمک در بیماران قلبی می تواند خطر مرگ یا بستری شدن در بیمارستان را برای آنها به همراه داشته باشد.
به گزارش مهر، دهه های متمادی است که پزشکان توصیه می کنند بیماران مبتلا به نارسایی قلبی برای حفظ سلامت خود میزان مصرف نمک شان را کاهش دهند، اما مطالعه جدید محققان این توصیه را نادرست می داند.
به تازگی محققان مرکز پزشکی دانشگاه راش شیکاگو دریافتند که بیماران مبتلا به نارسایی قلبی متوسط که از رژیم غذایی حاوی میزان سدیم اندک پیروی می کنند در مقایسه با بیماران دارای شرایط مشابه که میزان مصرف نمک شان را محدود نکره بودند ۸۵ درصد بیشتر در معرض مرگ یا بستری شدن در بیمارستان به خاطر بیماری قلبی قرار داشتند.
دکتر «رامی دوکی»، سرپرست تیم تحقیق، با اشاره به یافته های این مطلعه هشدار می دهد که این تحقیقات هنوز در مراحل ابتدایی قرار دارد و بدین معنا نیست که از این پس بیماران قلبی مجاز به استفاده نامحدود از نمک هستند.
به گفته این محققان، هنوز آزمایشات بالینی زیادی برای اثبات درستی این فرضیه لازم است.
محققان این مطالعه برای انجام این آزمایش، داده های مربوط به معاینات بالینی ۸۳۳ بیمار مبتلا به نارسایی قلبی را به مدت سه سال دنبال کردند و با استفاده از پرسشنامه هایی میزان مصرف نمک آنها را تحت نظر داشتند.
آنها ۱۳۰ نفر از بیماران دارای رژیم غذایی محدود از لحاظ سدیم را با ۱۳۰ بیمار بدون محدودیت مصرف مقایسه نمودند. در حدود ۴۲ درصد از بیمارن قلبی دارای رژیم غذایی محدود از لحا ظ سدیم در طول این مدت فوت کرده یا در بیمارستان بستری شدند، در حالیکه این رقم برای بیماران بدون رعایت این رژیم غذایی ۲۶ درصد بود.

hiDoctor.ir

پژوهشگران می‌گویند افراد مبتلا به ویروس هپاتیت سی تقریباً با احتمال ۳۰ درصد بیشتر نسبت به سایرین در معرض خطر دچار شدن به بیماری پارکینسون هستند.

چیا هونگ کائو مجری این طرح از دانشگاه پزشکی چین در شهر تایچی در تایوان در یک بیانیه خبری آکادمی نورولوژی آمریکا اعلام کرد: «فاکتورهای زیادی در پیشرفت بیماری پارکینسون نقش بازی می‌کنند که از جمله آنها می‌توان به عوامل محیطی اشاره کرد.» او در ادامه می‌گوید: «با استفاده از پایگاه داده‌های پژوهشی بیمه ملی بهداشتی تایوان مطالعه گسترده‌ای در سراسر کشور انجام شد که نشان می‌دهد به هپاتیت به‌طور خاص ایجادشده به‌وسیله ویروس هپاتیت سی می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.»

به گفته کائو، بااین‌حال بررسی‌های انجام شده در این مطالعه رابطه علت و معلولی را نشان نمی‌دهد و تحقیقات بیشتری برای بررسی رابطه مورد نیاز است.

بت ورنالئو، مدیر برنامه‌های تحقیقاتی از بنیاد بیماری پارکینسون دراین‌باره می‌گوید: «درحالی‌که نتایج این تحقیق جالب‌توجه است و یک عامل مهم را برجسته می‌سازد که می‌توان بعدها روی آن تحقیقات بیشتری انجام داد. اگر نتایج این تحقیقات با دقت بیشتری ثابت شود، می‌تواند تاثیرات زیادی بر بهداشت عمومی و غربالگری زودرس تشخیصی و درمان هپاتیت سی بگذارد.»

پژوهشگران برای این بررسی ۵۰ هزار نفر از افراد دارای هپاتیت ویروسی را به سه گروه تقسیم کردند: ۷۱ درصد از این افراد تحت تاثیر هپاتیت بی؛ ۲۱ درصد دچار هپاتیت سی و ۸ درصد نیز هر دو هپاتیت را دارا بودند. این مطالعه همچنین ۲۰۰ هزار نفری را که اصلاً هپاتیت نداشتند، در برمی‌گرفت.

پژوهشگران برای مدت ۱۲ سال این افراد را پیگیری کردند در میان افراد مبتلا به هپاتیت، ۲۷۰ نفر به پارکینسون دچار شدند که از این مجموع ۱۲۰ نفر به هپاتیت سی مبتلا بودند. از میان افراد بدون هپاتیت نیز، ۱۰۶۰ نفر به پارکینسون دچار شدند. با در نظر گرفتن عواملی همچون سن، جنسیت و سایر عوامل موثر همچون دیابت، مجریان این تحقیق به این نتیجه رسیدند که بیماران دچار هپاتیت سی، نسبت به سایر افراد عادی ۳۰ درصد بیشتر در معرض ابتلا به پارکینسون قرار دارند.

۸ دی ۱۳۹۴ سپید آن لاین

اولین راه برای آشنایی کودک به ادویه‌ها از طریق استشمام آن است که بویایی و چشایی کودک به ادویه عادت کند.

به گزارش سلامت نیوز، نگار بلورفروشان؛ كارشناس ارشد تغذیه در زندگی آنلاین نوشت: ادویه از ۶ ماهگی می‌تواند به غذای کودک اضافه گردد؛ اولین ادویه مناسب زردچوبه است كه می‌تواند به مقدار بسیار کم به پوره سیب‌زمینی یا آب ماهیچه اضافه شود. ادویه مناسب دیگر دارچین است كه بهتر است به میزان كم به جوپرک صبحانه کودک اضافه شود.

اولین راه برای آشنایی کودک به ادویه‌ها از طریق استشمام آن است که بویایی و چشایی کودک به ادویه عادت کند؛ ولی ادویه‌های دیگر مانند فلفل سیاه یا قرمز، آویشن و یا کاری بعد از ۱۵ ماهگی به مقدار کم به غذای کودک اضافه گردد زیرا ممکن است سبب آلرژی، تحریک‌پذیر شدن دستگاه تنفس و یا حتی عکس‌العمل‌های شدید پوستی گردد.

به طور کلی می‌بایست ادویه‌ها به صورت مجزا و مستمر، به طور مثال به مدت ۱۰ روز به کودک معرفی گردد تا ذائقه کودک به آن عادت نماید. به جز امكان ایجاد آلرژی در بعضی از کودکان خاص، ادویه‌ها ضرر دیگری ندارد و سود آنها برای بدن بسیار بیشتر است. ادویه کاری و انواع فلفل بعد از ۱۵ ماهگی به گوشت‌ها اضافه گردد و آویشن و یا رزماری می‌تواند به پیتزا، ماهی و انواع سوپ اضافه شود؛ دارچین در انواع کیک‌های خانگی و زردچوبه و زعفران در انواع خورش‌ها مصرف گردد.

خواص ادویه‌ها

زردچوبه

خاصیت ضدالتهاب دارد و برای جلوگیری از انواع بیماری‌ها و کشتن ویروس‌ها و میکروب‌ها بسیار مهم می‌باشد. سلول‌های سمی را در بدن از بین می‌برد و خون را تصفیه می‌کند.

فلفل

برای التهاب گلو و دستگاه تنفس مفید است. دارای ویتامین Aو C می‌باشد که برای سرماخوردگی و بینایی کودکان مفید است. اسیدفولیک موجود در فلفل خون‌ساز می‌باشد و پتاسیم آن الکترولیت بدن کودکان را در حالت اسهال یا استفراغ تنظیم می‌کند. فلفل می‌تواند کلاژن‌سازی کند و برای بهبود زخم در کودکان عزیز مفید است.

دارچین

قند خون کودکان را تنظیم می‌کند، گرفتگی عضلات را از بین برده، می‌تواند به راه رفتن سریع‌تر کودک کمک کند، در هنگام اسهال مفید می‌باشد و خاصیت ضدتهوع دارد و اشتها را در کودکان افزایش می‌دهد.

پودر کاری

برای حافظه کودکان مفید است، سبب تقویت استخوان‌ها شده و به رشد قوی کودکان کمک می‌کند؛ سیستم ایمنی کودکان را تقویت کرده و عفونت را در بدن از بین می‌برد و برای کبد و کلیه و تصفیه خون بسیار مفید است. از این ادویه به مقدار بسیار کم باید استفاده نمود زیرا آلرژی‌زا می‌باشد. به طور کلی به این نتیجه می‌رسیم که حتما ذائقه کودکان را در زمان مناسب با انواع ادویه آشنا سازیم تا از سلامت بهتر بهره‌مند گردند.

۱۳۹۴/۱۰/۰۷ سلامت نیوز – کد خبر: ۱۷۱۵۰۷