بایگانی دسته ی توصیه های پزشکی

آیا با عواملی که باعث بالا رفتن اسید اوریک موجود در بدن میشوند آشنا هستید ؟ آیا راه های درمان آنها را میشناسید ؟ ، در ادامه ی این مطلب با برخی از مواردی که باعث بالا رفتن اسید اوریک بدن خواهند شد آشنا خواهیم شد . همچنین راهکارهایی نیز در این خصوص برای درمان آن نقل خواهیم کرد .

یک کارشناس تغذیه گفت: امگا ۳ تاثیر مثبتی در روند درمان میگرن، استرس، تنش‌های عصبی و افسردگی دارد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،پریسا قنبری اظهار کرد: امگا ۳ یکی از اسیدهای چرب ضروری است که در ساختمان برخی چربی‌ها وجود داشته و ویژگی‌های خاصی دارد. این اسیدهای چرب را به این دلیل ضروری نامیده‌اند که برای ادامه حیات بدن کاملا ضروری‌اند و توسط بدن خود انسان قابل تولید نیستند و حتما باید از طریق رژیم غذایی و مکمل‌ها تامین شوند. در واقع بدن انسان برای برطرف کردن نیازهای خود، به مواد تغذیه‌ای از جمله اسیدهای چرب و پروتئین نیاز دارد.
این کارشناس تغذیه عنوان کرد: در زمینه شناسایی اسیدهای چرب اولین تحقیق به سال ۱۹۵۰ برمی‌گردد و بررسی‌ای که روی اسکیموها انجام شد. مطالعه روی خون اسکیموها نشان داد، با وجود آن‌که اسکیموها غذای اصلی خود را از گوشت حیوانات پرچرب شکاری تهیه می‌کردند ولی اسیدهای چرب موجود در خون آنها مانع از تجمع پلاکت و در نتیجه مانع از رسوب و گرفتگی رگ‌ها می‌شد.
قنبری ادامه داد: در آن سال‌ها امگا ۳ را مترادف با روغن ماهی می‌دانستند اما اسیدهای چرب امگا ۳ در ۳۰ تا ۴۰ سال اخیر به خوبی شناخته شده‌اند و در دو دهه اخیر در مورد نقش آنها در سلامت، مطالعات بیشتری انجام شده است.
وی در خصوص خواص امگا ۳ اظهار کرد: چربی‌ها در ساختمان سلولی بدن و به خصوص سلول‌های مغزی شرکت دارند. اسیدهای چرب امگا ۳ از این نظر نقش‌های به خصوصی ایفا می‌کنند. تحقیقات نشان داده‌اند امگا ۳ تاثیر مثبتی در روند درمان میگرن، استرس، تنش‌های عصبی و افسردگی دارد، به طوری که اگر روزانه ۲ گرم امگا ۳ خالص به بیماران مبتلا به میگرن داده شود، در برخی موارد موجب کنترل بیماری آنها می‌شود.
این کارشناس تغذیه افزود: طبق مطالعات اخیر انجام شده، امگا ۳ نه تنها در پیشگیری از برخی سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی بلکه در کاهش عوارض شیمی‌درمانی نیز موثر هستند. مصرف امگا ۳ در بیماران مبتلا به سرطان پستان به خصوص بیمارانی که تحت شیمی‌درمانی قرار می‌گیرند و دچار اختلالات عصبی هستند و اعصاب دست و پای آنها دچرا گز گز و درد شدید می‌شود، مفید است.
قنبری بیان کرد: بهترین منابع غذایی اسید چرب امگا ۳، انواع ماهی و آبزیان، تخم کدو، کتان و گردو است. در واقع منبع امگا ۳ در ماهی‌هایی مانند ماهی آزاد، قزل‌آلا، تن، اسقومری و شاه‌ماهی وجود دارد. در گیاهان نیز روغن‌های سویا، آفتابگردان، دانه کتان و گردو، فندق و کنجد حاوی امگا ۳ هستند. علاوه بر این، مواد غذایی غنی‌شده با امگا ۳ مانند برخی نان‌ها، آب میوه‌ها، روغن‌ها و تخم مرغ مورد توصیه متخصصان تغذیه است.
این کارشناس تغذیه در پاسخ به این پرسش که ماهی بخوریم یا مکمل حاوی امگا ۳؟ بیان کرد: اگر در سبد غذایی خانوار به طور متوسط ۳ تا ۴ بار در هفته هر بار ۸۰ تا ۱۲۰ گرم ماهی مصرف شود، افراد به هیچ‌وجه نیازی به مصرف امگا ۳ نخواهند داشت ولی اگر ماهی مصرف نمی‌شود، می‌توان از مکمل امگا ۳ استفاده کرد.
قنبری ادامه داد: مقدار مکمل مصرفی در دوز غیردرمانی، یک گرم در روز و در دوز درمانی ۳ گرم در روز است. مکمل امگا ۳ باید زیر نظر پزشک و پس از انجام آزمایش‌های لازم و تشخیص وضعیت اکسیداسیون بدن، تجویز شود زیرا مصرف خودسرانه این مکمل، عارضه در پی خواهد داشت.
وی گفت: از آنجا که مکمل امگا ۳ یک نوع اسید چرب است؛ اگر بیش از مقدار مورد نیاز مصرف شود، با اسید چرب امگا ۶ که برای عملکرد بینایی و مغزی لازم است رقابت می‌کند و میزان جذب آن را پایین می‌آورد. از سوی دیگر وقتی امگا ۳ به طور خاص در برنامه‌ریزی گنجانده می‌شود، کلسترول که برای غشای سلول‌های بدن مورد نیاز است، کاهش یافته و یکپارچگی غشاهای سلولی از بین می‌رود.
این کارشناس تغذیه افزود: در دوره‌های خاصی مانند بارداری یا شیردهی نیز مصرف مقادیر بالای امگا ۳ می‌تواند خطرساز باشد. افزایش بیش از حد امگا ۳ در بدن پاسخ‌های سیستم ایمنی را کند و واکنش‌های دفاعی مانند پاسخ به میکروب‌ها را ضعیف می‌کند. افزایش بیش از حد امگا ۳ در بدن همچنین می‌تواند تری‌گلیسرید خون را به عنوان تامین‌کننده انرژی بدن از حد طبیعی پایین‌تر آورد و فرد را دچار کمبود انرژی کند. همچنین اضافه دریافت آن در بدن اکسید می‌شود و پس از اکسیداسیون، به بافت‌های مختلف از جمله عروق و حتی کبد آسیب می‌رساند و موجب ایجاد کبد چرب شود.
وی بیان کرد: با تمام خواص مفیدی که مصرف امگا ۳ دارد ولی برای برخی هم مضر است. افراد دچار اختلالات خونی، کسانی که پوستشان به راحتی دچار کوفتگی و کبودی می‌شود، افرادی که داروهای رقیق‌کننده خون مانند آسپرین یا وارفارین استفاده می‌کنند، افرادی که به غذاهای دریایی حساسیت دارند و کسانی که فشارخون خیلی بالا و کنترل‌نشده دارند، نباید امگا ۳ مصرف کنند.
قنبری تاکید کرد: مصرف دوز بالای امگا ۳، سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کند؛ بنابراین کسانی که سیستم بدنشان ضعیف است، نباید آن را استفاده کنند.
این کارشناس تغذیه در توضیح نقش امگا ۳ علیه بیماری‌ها گفت: مصرف امگا ۳ در واقع می‌تواند در عدم ابتلا به مجموعه‌ای از بیماری‌ها مفید باشد. اولین و مهمترین تاثیری که امگا ۳ به آن معروف شده، نقش آن در پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی است، همچنین رژیم غذایی سرشار از امگا ۳، مانع خشکی و ریزش مو می‌شود.
وی افزود: به گفته پزشکان، سالمندان برای پیشگیری از آلزایمر باید غذاهای حاوی امگا ۳ مصرف کنند. همچنین امگا ۳ موجب بهبود خلق و خو، رفتار و شخصیت افراد می‌شود.
قنبری ادامه داد: نتایج تحقیقات نشان می دهد افرادی که میزان اسیدهای چرب امگا ۳ در خون آنها کم است، نسبت به دیگران رفتار متغیرتر و دیدگاه منفی‌تری دارند و نیز دارای علائم ضعیف افسردگی هستند، در عین حال افرادی که اسیدهای امگا ۳ بیشتری در خون دارند سازگارترند.
وی گفت: بهتر است مکمل امگا ۳ را همراه با وعده غذای اصلی مصرف کرد زیرا مکمل آن نوعی روغن است و همراه غذا بهتر جذب می‌شود البته افرادی که پس از مصرف آن دچار ضعف در پا می‌شوند، می‌توانند مکمل را قبل از خواب مصرف کنند.

۱۳۹۴/۰۸/۱۰سلامت نیوز – کد خبر: ۱۶۶۱۸۵

آیا همه قسمت های مرغ را می توان خورد و همه قسمتهآی مرغ سالم و بی خطرند و ضرری به بدن نمی رسانند ؟آیا با خیال راحت می توان تمامی قسمتهای مرغ را مصرف کرد؟

دل یا جگر؟ سنگدان یا بال و گردن؟ فقط به خوش خوراک بودن این بخش ها باید فکر کرد؟ یا به ارزان بودنشان؟ یا سلامت شان؟ متخصصان به این پرسش پاسخ می دهند.
حمید رحیمی نژاد، دبیر انجمن صنفی کشتارگاه های صنعتی طیور:
هر روز میزان بالایی از دل، جگر و سنگدان به بازار عرضه شده و همه آن نیز خریداری می شود. بین ۱۰ تا ۱۵درصد پاهای مرغ هم پس از پاک و تمیز شدن در بازارهای داخلی به فروش می رسد و بقیه آن چون در کشور مشتری ندارد و جزو ضایعات هستند، به سایر کشورها همچون تایلند صادر می شود.
زنگ خطر برای مرغ ها به صدا درآمد
گوشت، یکی از مهمترین مواد غذایی محسوب می شود که سرشار از پروتئین های مختلف است. هرچند گوشت پرنده هانسبت به گوشت قرمز ارجحیت دارد اما عوارض احتمالی آن را هم نباید نادیده بگیریم. می پرسید مگر ممکن است گوشت مرغ هم عوارض داشته باشد؟ آن گونه که متخصصان به همشهری تندرستی توضیح داده اند، مرغ های صنعتی، دیگر کیفیت و سلامت مرغ های چند دهه پیش که در محیط به دور از آلودگی روستا زندگی و از غذاهای طبیعی استفاده می کردند را ندارند و در اندام های مختلف آنان از جمله بال و گردن و دل و جگر و سنگدان که بعضی از مردم علاقه فراوانی به خوردن آنها دارند، مواد آنتی بیوتیکی و فلزات سنگین یافت می شود. با این وجود، آیا مصرف سایر قسمت های بدن مرغ بجز گوشت خالص آن یک کار غیربهداشتی و تهدیدکننده محسوب نمی شود؟

مرغ روستایی بخورید
مصرف اجزای دیگر مرغ به جز گوشت آن بستگی به محل و روش پرورش آن دارد. مصرف هر یک از آلایش های مرغ مانند جگر، سنگدان و بخش هایی مانند بال، پای مرغ و گردن آن بستگی به روش و محل پرورش حیوان دارد. تمام این بخش ها ویژگی ها و عملکرد خاصی در بدن این موجود دارند. اگر به سال های گذشته و به محیط طبیعی روستایی این پرنده برگردیم می بینیم که از دانه های موجود در مزرعه تغذیه می کرد یا با توجه به فصول مختلف، از سبزه و علوفه ای که در دسترش قرار داشت. بنابراین ترکیباتی که از این طریق به ارگان های مختلف و از جمله به جگر می رسید، بسیار با آنچه در روش های امروزی به ارگان هایی مانند جگر می رسد متفاوت بود و حتی مزه و طعم آن مرغ ها با آنچه امروز در دسترس است به طور محسوسی فرق داشت.
در مورد جگر باید گفت که این بخش از مرغ به دلیل وجود آهن، بسیار مفید است اما باید به این نکته نیز توجه داشته باشیم که بسیاری از ترکیباتی که در خون وجود دارند و مضر هستند تصفیه شده و در جگر تجمع پیدا می کنند. به طور مثال انواعی از فلزات سنگین که در غذای حیوان ممکن است وجود داشته باشد، به تدریج در بدن حیوان جمع می شود. به این ترتیب، جگر هم قسمت مفید مرغ است و هم بخش مضر آن. بنابراین مهمترین ارگان های بالقوه آلوده در مرغ ابتدا جگر و در مراتب دیگر سنگدان و قلوه است.
بحث بعدی پای مرغ است. پای مرغ یا چنگال آن، منبع خوبی از کلاژناست و به خاطر وجود همین ترکیب است که قوام و غلظت لازم را به سوپ می دهد. بعضی خانواده ها به دلیل علاقه، طبقه اجتماعی و توان خرید، پای چنگال مرغ می روند. اما یکی از نگرانی های موجود در مورد پای مرغ، آلودگی های میکروبی و ویروسی است. چون اندام بیرونی و خارجی حیوان است و آلودگی هایی را به همراه دارد، به همین علت بهتر است در ۱۰۰ درجه سلسیوس طبخ شود. در بحث گردن مرغ، یکسری در ترکیبات همچون نخاع و شبکه های عصبی وجود دارد که قابل خوردن نیستند و ممکناست این شبهه پیش بیاید که با خوردن اینها نکند مشکل پیدا کنیم؟ باید گفت که بخش گوشتی آن قابل استفاده است اما جدا کردن این بخش قدری مشکل است.
بخش دیگر مرغ سنگدان آن است.یکی از ارگان هایی که مواد مختلفی در آن تجمع پیدا می کند و بعد از ذبح حیوان، آنها را مشاهده می کنیم. در مورد سلامت سنگندان هم باز باید به این نکته توجه کنیم که حیوان در کجا پرورش پیدا کرده و از چه موادی تغذیه کرده است.
خوردنی ها و نخوردنی های مرغ
بال، گردن، جگر، قلب و سنگدان بخش های خوردنی مرغ است؛ اما کدام سالمتر است؟
دکتر احمد ساعی:
سینه مرغ سالمتر است
بهترین قسمت مرغ که بهترین و بالاترین کیفیت را دارد، سینه مرغ است که هم چربی کمی دارد، هم باقیمانده سموم کمتری در آناست. مردم تصور می کنند جگر به دلیل اینکه مملو از آهن است بهترین بخش آن است، در حالی که اگر مرغی به صورت صنعتی پرورش پیدا کند، احتمال وجود هورمون ها در جگرش وجود دارد.
اگر بخواهیم اولویت بندی کنیم، رتبه اول را به سینه مرغ می دهم، رتبه دوم را به ران، رتبه سوم را به بال، رتبه چهارم را همزمان به دل و جگر و سنگدان و در نهایت رتبه پنجم را به پا یا چنگال حیوان می دهم.
دکتر حمید عزت پناه:
با احتیاط مصرف کنید
گردن و بال مرغ بهتر است. زیر پوست بال پوششی از چربی خاص وجود دارد که هم باعث خوشمزگی بال پس از سرخ کردن و کباب کردن می شود و هم محل تجمع ترکیباتی غالبا محلول در چربی است که زمان زیادی آنجا می مانند.
هر چه سن دام بیشتر باشد، منجر به تجمع بیشتر ترکیبات مضر در بال حیوان می شود که از جمله آنها می توان به هورمون های جنسی اشاره کرد.  در مورد گردن هم بهتر است مردم نخاع و شبکه های عصبی را حذف و سپس مصرف کنند.
دکتر آراسب دباغ مقدم:
قلب و سنگدان ارزش بیشتری دارد
قلب و سنگدان ارزش تغذیه ای بهتری دارند چون قلب به دلیل بافت پروتئینی که دارد، بهتر است و قابلیت هضم بیشتری هم دارد. بنابراین اگر بخواهیم ارزش تغذیه ای هر کدام از بخش هایی که به آن اشاره کردید را رتبه بندی کنیم،رتبه یک را به قلب، رتبه دوم را به سنگدان، رتبه سوم را به جگر، رتبه چهارم را به بال و رتبه پنجم را به پای مرغ می دهم. البته روی این رتبه بندی های هیچ تحقیق علمی صورت نگرفته و چندان علمی نیست.
دکتر سید مرتضی صفوی:
جگر بهتر است
جگر چون یک منبع غنی از آهن، نیاسین، روی و ویتامین (B12) است، سالمتر است و برای کسانی که از مشکل کم خونی رنج می برند، بسیار مفید است. دل و قلوه هم در خونسازی موثرند و از نظر ارزش تغذیه ای در یک ردیف قرار می گیرند.
هر ۱۰۰ گرم جگر حاوی ۱۵۶ کیلوکالری، ۲۲٫۹ گرم پروتئین، ۴۵ میکروگرم ویتامین B12، شانزده صدم نیاسین، پتاسیم ۳۰۰ میلیگرم، منیزیوم ۲۳ میلیگرم، آهن ۱۱٫۳ میلیگرم، مس ۳٫۸ میلیگرم، چربی ۷٫۱ گرم، کلسترول ۳۹۰ میلیگرم و ۵۴۹ هزارم میلیگرم ویتامین B6 است.
مرغ سبز بخرید
بهتر است به مصرف گوشت مرغ اکتفا نکنید
یکی از قسمت های مرغ که بعضی از مردم به آن توجه دارند و از آن تغذیه می کنند، پای مرغ است. هر چند گفته می شودکه پاهای این حیوان به لحاظ پروتئینی ارزش غذایی بالایی دارند و به سایر کشورها نیز صادر می شود اما چون ارزش تغذیه ای چندانی ندارد، طرفداران زیادی هم در میان مردم ندارند.
بعضی ها می گویند که اگر جوشیده شود خوب است ولی اینگونه نیست و چنگال ها بیش از اینکه مصرف غذایی داشته باشند، در صنعت و در تولید ژلاتین از آنها استفاده می شود.  بخش دیگری که بسیار مورد توجه مردم است و اغلب به شکل کبابی از آن استفاده می کنند، بال مرغ است. زیر پوست بال، چربی قرار دارد و به دلیل وجود همین چربی به مردمخیلی توصیه نمی کنیم آن را مصرف کنند چون بال های مرغ باز به دلیل چربی که دارند، ارزش تغذیه ای چندانی ندارند.
شاید سالم ترین جزو غیر از گوشت مرغ، گردنآن باشد. در مورد گردن مرغ به خانم ها توصیه می کنیم که از آن بیشتر به شکل سوپ و در فصول سرد استفاده کنند و مصرف آن به هر میزان مشکلی ایجاد نمی کند. وقتی از این بخش ها در سوپ استفاده می شود، املاح، ویتامین ها و پروتئین های مورد نیاز هم وارد غذا می شود.
به عنوان توصیه غذایی به مردم توصیه می کنیم از مرغ های سبز که در پرورش آنها از آنتی بیوتیک استفاده نشده و سالمتر هستند، استفاده کنند چرا که این مرغ ها نسبت به مرغ های هورمونی که در پرورش آنها احتمالا از آنتی بیوتیک استفاده شده است، از کیفیت بهتر و مطلوب تری برخوردار هستند.

دکتر سلام