خوردن جگر خوب است یا بد؟

انواع فرآورده های دل، قلوه، جگر سفید و جگر سیاه مورد استفاده عموم مردم قرار می گیرد

دل و قلوه جزو گروه گوشت طبقه بندی می شود و از نظر ویتامین های گروه بی  و اسید فولیک غنی و آهن و روی آن مشابه جگر سیاه است و پروتئین آن با کیفیت و مشابه گوشت قرمز است، اما میزان کلسترول دل و قلوه مانند جگر سیاه و بالاتر از گوشت قرمز است و همچون روغن جامد حاوی چربی خطرناک ترانس است و اگرچه مصرف متعادل آن برای کودکان و نوجوانان در حال رشد مناسب است، اما برای بیماران قلبی ـ عروقی، مبتلایان به نقرس و آنهایی که اسیداوریک و کلسترول خونشان بالاست و نارسایی کلیوی و بیماری های مفصلی و آرتریت روماتوئید دارند و مبتلایان به کبد چرب، محدودیت مصرف دارد. جگر سیاه پرطرفدارترین فرآورده جانبی دام است و جگر گاو و گوسفند از نظر تغذیه ای تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند. پروتئین جگر سیاه همچون گوشت قرمز، ولی آهن آن دو تا سه برابر بیشتر از آهن گوشت گاو است. در واقع آهن آن به قدری زیاد است که مازاد آن می تواند در بافت کبد و کلیه تجمع و موجب ناکارایی این دو عضو شود و بخصوص در بدن آقایان زمینه افزایش «هموسیستئین» را فراهم کرده و به بروز بیماری های قلبی ـ عروقی منجر شود، اما مصرف متعادل آن به خانم هایی که از کم خونی ناشی از فقر آهن رنج می برند بویژه طی دوران عادت ماهانه توصیه می شود. جگر سیاه علاوه بر آهن، سرشار از ویتامین های گروه  بی ،  آ و منبع اسید فولیک و روی است. به دلیل آن که ویتامین  آ جگر بیش از حد نیاز بدن است، مصرف زیاد آن بویژه در زنان باردار می تواند با انباشت ویتامین  آ در کبد موجب بروز نقایص مادرزادی در جنین شود و مادر را دچار نوعی مسمومیت کند

مقدار کلسترول جگر سیاه تقریبا دو برابر گوشت قرمز کم چرب است و صد گرم آن تقریبا ۱٫۵ برابر بیشتر از حد مجاز، کلسترول وارد بدن می کند. در واقع هر صد گرم جگر، حدود ۴۰۰ میلی گرم کلسترول دارد و هر فرد سالم و بالغ، مجاز به مصرف حدود ۳۰۰ ـ ۲۵۰ میلی گرم کلسترول در طول روز است. یک سیخ جگر کبابی حدود ۸۰ کالری انرژی داشته و در صد گرم جگر سرخ شده ۳۳۰ کالری انرژی همراه مقدار بیشتر کلسترول نهفته است