چگونه می‌توان با بیمار مبتلا به هپاتیت «بی» زندگی کرد؟
امروز می‌توان با بیمار هپاتیت «بی» زندگی کرد، کار کرد، معاشرت کرد، ازدواج کرد و صاحب فرزند شد، گفت: در این میان رعایت مسائل بهداشتی برای پیشگیری از بروز این بیماری ضروری است.
دکتر سید موید علویان در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس «سلامت» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان اینکه کبد عضوی است که در بسیاری از فعالیت‌های حیاتی بدن مانند مقابله با عفونت‌ها، متوقف کردن خونریزی، پاک کردن خون از سموم و داروها و ذخیره انرژی در بدن نقش دارد، عنوان کرد: هپاتیت به معنای التهاب کبد است که فعالیت‌های آن را مختل می‌سازد. این بیماری به علل مختلف ایجاد می‌شود. یکی از این علت‌ها آلودگی به ویروس هپاتیت «بی» است.
وی افزود: ویروس هپاتیت «بی» عامل بروز بیماری هپاتیت «بی» در انسان است. این ویروس در کبد انسان جایگزین شده و تکثیر می‌نماید. انجام آزمایشات خونی حساس، تکثیر ویروس در بدن را مشخص می‌نماید. حساس‌ترین آزمایش خون در بیماران که بر تکثیر ویروس در بدن دلالت می‌کند، آزمایش HBV DNA یا PCR است.
علویان با بیان اینکه بیماری هپاتیت می‌تواند بدون علامت باشد و یا علائمی بسیار شدید همراه با گرفتاری شدید کبدی ایجاد کند، عنوان کرد: معمولا پس از ورود ویروس به درون بدن و پس از یک دوره نهفتگی، علائمی شبیه سرماخوردگی از قبیل ضعف، خستگی، احساس کسالت، بی‌اشتهایی، تب، درد عضلانی، التهاب مفاصل و بثورات پوستی ممکن است ایجاد شود. وی ادامه داد: پس از مدتی مرحله دوم علائم به صورت بروز زردی و بهبود علائم مقدماتی به همراه تیره رنگ شدن ادرار یا کمرنگ شدن مدفوع بروز می‌نماید. بعد از این مرحله بیمار وارد نقاهت می‌شود.
به گفته علویان معمولا کودکان علائم خفیف‌تری را بروز می‌دهند و بیشتر بدون علامت هستند. بسیاری از مبتلایان به این بیماری، علائمی دال بر بروز زردی نمی‌دهند. علت این امر ابتلا در دوران نوزادی و کودکی است که اغلب بدون علامت است.
علویان با اشاره به اینکه در اغلب موارد تشخیص آلودگی به ویروس هپاتیت «بی» به دنبال اهدای خون و یا انجام تست آزمایشگاهی رخ می‌دهد و این افراد معمولا هیچ گونه علامتی نداشته و از آلوده بودن خود تعجب می‌کنند، اظهار کرد: باید توجه داشت که افراد از اهدای خون با هدف کشف بیماری خودداری کنند و تنها با انجام آزمایش خون پی به وضعیت خود ببرند.
وی تاکید کرد: به دنبال کشف یک مورد HBsAg مثبت در خانواده، انجام این آزمایش در خواهر، برادر، والدین، همسر و فرزندان ضروری است.
علویان با بیان اینکه در اغلب موارد سازگاری طولانی مدتی بین ویروس هپاتیت و سیستم دفاعی میزبان به وجود می‌آید که ممکن است تا سال‌ها وجود داشته باشد و بیمار مشکل کبدی پیدا نکند، گفت: گاهی ویروس تا آخر عمر به صورت نهفته باقی می‌ماند. از هر ۱۰۰ نفری که به این حالت مبتلا هستند سالیانه یک نفردر ایران ویروس را از بدن خود پاک کرده و آزمایش HBsAg آنها منفی می‌شود ولی ممکن است دو تا سه نفر از این افراد در مدت چند سال دچار عود بیماری شده و به اصطلاح فعالیت ویروس در بدن آنها مجددا از سر گرفته شود.
این فوق تخصص گوارش و کبد ادامه داد: در تعدادی از افراد که ویروس نهفته می‌شود، ممکن است ویروس فعال شده و سبب التهاب کبد شود. در این جریان آنزیم‌های کبدی در خون افزایش یافته و علائم و شواهد بالینی و آزمایشگاهی دال بر وجود التهاب در کبد ظهور می‌یابند. در ایران از میان ناقلین هپاتیت «بی» حدود ۱۰ درصد، یعنی ۲۰۰ هزار نفر دچار مشکل کبدی شده و ویروس هپاتیت «بی» در کبد آنها تکثیر پیدا می‌کند و موجب التهاب می‌شود. این افراد نیاز به تشخیص شدت التهاب در کبد و فعالیت ویروس در خون و احیانا درمان دارند.
علویان با بیان اینکه بهترین راه مقابله با ابتلا به بیماری هپاتیت «بی» تزریق واکسن آن است، اظهار کرد: به همین دلیل واکسیناسیون هپاتیت «بی» در کلیه نوزادان و افراد در معرض خطر انجام می‌شود.
علویان با بیان اینکه امروز می‌توان با بیمار هپاتیت «بی» زندگی کرد، کار کرد، معاشرت کرد، ازدواج کرد و صاحب فرزند شد، گفت: در این میان رعایت مسائل بهداشتی برای پیشگیری از بروز این بیماری ضروری است. سابقه تزریق خون آلوده به ویروس (خوشبختانه خون‌های موجود در کشور از نظر ابتلا به هپاتیت «بی» مشکلی ندارند)، استفاده از سرنگ مشترک جهت تزریق، خالکوبی و تاتو کردن یا سوراخ کردن گوش با وسایل آلوده، استفاده از مسواک یا تیغ ریش تراشی که می‌تواند آلوده به خون باشد و فرو رفتن اتفاقی سوزن آلوده به ویروس در بدن، بی‌بندوباری جنسی و انجام اقدامات دندانپزشکی در مراکزی که از وسایل غیربهداشتی استفاده می‌کنند از جمله راههای انتقال این بیماری هستند.
منبع: ایسنا
satty8
kzhWgqHTEbG