بیماری هپاتیت C توسط ویروس هپاتیت C ایجاد می گردد. این ویروس پس از تماس فرد با خون بیمار مبتلا به هپاتیت C وارد بدن می شود. هپاتیت C از خون یک فرد به خون فرد دیگر منتقل می شود ولی از طریق بغل کردن، بوسیدن، سرفه یا عطسه کردن و آب یا غذای مشترک منتقل نمی شود. ویروس هپاتیت C در محیط خارج از بدن و درون خون خشک شده نیز به مدت سه ماه زنده می ماند، ولی با جوشاندن در ۱۰۰ درجه سانتی گراد و به مدت ۵ دقیقه از بین می رود.
امکان انتقال هپاتیت C در موارد زیر وجود دارد:
استفاده مشترک از سرنگها یا دیگر وسایل آلوده ایی که جهت تزریق داروها و مواد غیر مجاز(مواد مخدر) به کار میروند،. این روش شایعترین روش انتقال هپاتیت C در بسیاری از کشورهاست. خالکوبی، حجامت، تاتو کردن، سوراخ کردن گوش، خدمات پزشکی و دندانپزشکی در محل های نا مطمئن و با وسایل آلوده، دریافت خون یا عضو اهدایی آلوده، تماس پزشکان و کارکنان مراکز بهداشتی – درمانی با خون آلوده، در موارد نادر از مادر آلوده به هپاتیت سی به نوازدش در حین زایمان و … از دیگر راه های انتقال این ویروس به شمار می رود .
اگر شک به ابتلا خود به هپاتیت سی دارید، از اهدا خون خود داری کرده و آزمایش دهید.
شایعترین راه انتقال هپاتیت C روش تزریقی است که بیش از ۵۰ درصد موارد را شامل می گردد. انتقال هپاتیت C از راه جنسی نسبت به هپاتیت نوع B کمتر است. همچنین شایان ذکر است که شیر دهی موجب انتقال هپاتیت C نمی شود.
برای اطلاعات بیشتر به کتاب هپاتیت سی تألیف دکتر سید مؤید علویان مراجعه شود.