بایگانی ماه اردیبهشت, ۱۳۹۵

طبق توصیه کارشناسان تغذیه، خوردن رژیم غذایی متعادل با انواع مواد خوراکی سالم به حفظ نرمی و درخشندگی پوست کمک می کند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، اکثر افراد مراقبت از پوست را از طریق استفاده از پاک کننده ها و مرطوب کننده های خوب امکان پذیر می دانند. اما به گفته متخصصان، پیروی از یک رژیم غذایی حاوی مواد مغذی کافی و مناسب بسیار به حفظ سلامت پوست کمک می کند.

اما مصرف ۱۱ ویتامین که در فهرست زیر به آنها اشاره می شود می تواند با جوانسازی سلول های پوست موجب ایجاد درخشندگی تازه ای بر روی پوست شما شود.

ویتامین A: این ویتامین به پیشگیری از بروز لکه های سیاه و تیره بر روی پوست کمک می کند؛ روند پیدایش علائم پیری را کُند می سازد؛ موجب افزایش جریان خون در پوست شده و آبرسانی خوبی را فراهم می کند؛ تولید ترشحات چربی را کاهش می دهد؛ و آسیب های ناشی از قرارگیری در معرض اشعه UV را کاهش می دهد. هویج، کدو حلوا، جگر گوساله، زردآلو، بروکلی و انبه از منابع سرشار از این ویتامین هستند.

ویتامین B۲ (ریبوفلاوین): مصرف این ویتامین به ترمیم و بهبود پوست خشک و خارش پوست کمک می کند؛ رطوبت پوست را حفظ می کند؛ ویتامین ضد بیماری پوستی پلاگر است؛ و به تنفس سلولی پوست کمک می کند. ماست، تخم مرغ، بروکلی، دانه های سویا، قارچ و صدف خوراکی حاوی این ماده غذایی هستند.

ویتامین B۳ (نیاسین): این ویتامین از پوست در مقابل انواع سرطان ها حفاظت می کند؛ علائم آکنه روزاسه را به خوبی کنترل می کند؛ تولید چربی ها را کاهش داده و تا ۵۲ درصد از بروز آکنه های ناشی از این چربی ها جلوگیری می کند؛ آب پوست را به خوبی حفظ می کند. سینه مرغ، ماهی تن، گوشت گوساله، سیب زمینی، گوجه فرنگی و تخم مرغ سرشار از این ویتامین هستند.

ویتامین B۵ (اسید پانتوتنیک): به شکل عمیقی موجب رطوبت پوست می شود؛ به بازسازی سلول های پوست کمک کرده و ظاهری جوان تر و شاداب تر به پوست می بخشد؛ دارای خواص ضدالتهابی است که ضدخارش است. این ویتامین در موادی همچون نخودفرنگی، قارچ، ماهی، پنیر و تخم مرغ یافت می شود.

ویتامین B۶ (پیریدوکسین): این ویتامین به درمان پوست خشک، اگزما و آکنه کمک می کند؛ همچنین با تنظیم هورمون ها با لکه های پوستی مقابله می کند. موز، بروکلی، هندوانه، برنج سفید، سینه مرغ و اسفناج سرشار از این ویتامین هستند.

ویتامین B۷ (بیوتین): رطوبت پوست را حفظ می کند؛ خارش پوست را بهبود می بخشد؛ به درمان اگزما کمک می کند؛ موجب افزایش تولید اسید چرب در پوست شده و بدین ترتیب آب رسانی به پوست بهبود می یابد. سویا، نخود فرنگی، گل کلم، بادام، گردو و ماهی سالمون سرشار از این ماده مغذی هستند.

ویتامین C: این ویتامین با آسیب ناشی از اشعه UV مقابله می کند؛ احتمال بروز خشکی پوست را به حداقل می رساند؛ تولید ملانین که موجب برق زدن پوست می شود را کاهش می دهد. گواوا، کیوی، پرتقال، انگور، توت فرنگی و فلفل دلمه ای قرمز سرشار از این ویتامین هستند.

ویتامین D: به بازسازی سلولی پوست کمک می کند؛ موجب جوانی پوست در حال پیرشدن می شود؛ مکانیسم های حفاظتی طبیعی پوست را کنترل می کند. ماهی سالمون، شیر، ماست، پنیر، زرده تخم مرغ، و روغن جگر ماهی حاوی این ویتامین است.

ویتامین E: موجب کاهش زبری پوست می شود؛ چین و چروک های کوچک را کاهش می دهد، سفتی پوست را حفظ می کند؛ موجب روشن شدن لک های تیره پوست می شود. مواد خوراکی نظیر توفو یا پنیر سویا، میگو، آووکادو، تخم آفتابگردان، بادام و گندم حاوی این ویتامین هستند.

ویتامین F (لینولئیک اسید): جوانی و شادابی پوست را حفظ می کند؛ در کنترل آکنه موثر است؛ بازسازی و جوانسازی پوست را تقویت می کند. مایونز، گردو، روغن دانه انگور، روغن زیتون، ماهی سالمون و آووکادو حاوی این ویتامین هستند.

ویتامین K: انعطاف پذیری پوست را افزایش می دهد؛ به برطرف شدن سیاهی دور چشم کمک می کند؛ و چروک های کوچک دور چشم را کاهش می دهد. بروکلی، پنیر، اسفناج، گوشت، تخم مرغ، و کلم بروکسل یا فندقی سرشار از این ویتامین هستند.

سلامت نیوز ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۵

پژوهشگر بيماري اوتيسم گفت: مصرف ويتامين هاي دي، ب ۶ و ب ۱۲ و آب هندوانه جزو راحت ترين و ارزان ترين راه هاي كنترل بيماري اوتيسم به شمار مي روند.

«اوتيسم يا خوددرماندگي نوعي اختلال رشدي از نوع روابط اجتماعي است كه با رفتارهاي ارتباطي و كلامي غيرطبيعي مشخص مي شود.»
به گزارش ايرنا از كانون معلولين توانا، دكتر نقي مومني افزود: همچنين ماساژ با تركيبي از روغن هاي بادام، اسطوخودوس و رزماري، تأثير فراواني در التيام دردهاي ناشي از اوتيسم دارد.
وي از مواد حاوي گلوتين مانند آرد گندم و مشتقات آن و همچنين مواد حاوي كازئين (لبنياتي از جمله شير و ماست) به عنوان مواد خوراكي مضر براي اوتيسم نام برد و خاطرنشان كرد: اين مواد غذايي براي اوتيسم در حكم سم به حساب مي آيند.
اين محقق گفت: آمارها بطور كلي حاكي از اين است كه از هر پنج نفر مبتلا به اوتيسم، چهار نفر پسر و يك نفر دختر هستند.
مؤمني با بيان اينكه در سال ۱۹۸۷ ميلادي از هر ۱۰ هزار نفر يك نفر به اين بيماري مبتلا بوده، افزود: اكنون از هر ۶۸ نفر يك نفر داراي اختلالات اوتيسم است.
وي كه ۲۰ سال از عمر خود را در سوئد صرف تحقيق در زمينه اوتيسم كرده، ادامه داد: تمام تلاش پزشكان براي كنترل علائم اوتيسم اين است كه كاري كنند تا بيمار با انجام كارهاي روزمره، به آغوش اجتماع برود.
مومني، استرس دوران بارداري، بروز مشكل در حين زايمان، وارد شدن ضربه به سر، عفونت، تب بسيار بالا، اختلالات ژنتيكي و وارد شدن سم به بدن را از جمله عوامل به وجود آورنده بيماري اوتيسم دانست.
اين پژوهشگر يادآور شد: تمام اين عوامل سيستم دفاعي بدن را ضعيف كرده و منجر مي شود كه مغز هيچ پيامي از بدن دريافت نكند و يا دريافت اين پيام ها با اختلالاتي مواجه شود.
مومني گفت: مشكل در برقراري ارتباط اجتماعي، مشكل در يادگيري، بالا بودن آستانه تحمل درد، عدم كنترل غذايي و عدم توانايي برقراري تماس چشمي شاخصه مبتلايان به اوتيسم است.
وي تصريح كرد: اغلب مبتلايان به اوتيسم از نظر فيزيكي سالم هستند و مشكل اصلي آنها تنها در پيام‌رساني است به آن معنا كه پيامي كه بايد اعضاي مختلف بدن از جمله حس لامسه و ديگر حس ها به مغز برسانند تا مغز فرمان لازم را صادر كند، با اختلال مواجه است.
مؤمني از آغاز اقدامات براي تاسيس مركز درمان كودكان مبتلا به اوتيسم در شهر گرگان خبر داد و گفت: مسئولان گرگان همكاري زيادي براي راه‌اندازي اين مركز نشان داده‌اند.
برخورداري از بيمه‌ تكميلي، حمايت سازمان بهزيستي از مبتلايان به اوتيسم و راه‌اندازي مهدهاي ويژه براي پذيرش و آموزش اين كودكان از مهمترين خواسته‌هاي مورد نظر خانواده‌هاي داراي فرزندان اوتيسم است.
اوتيسم، طيفي از معلوليت است كه به درخودماندگي فرد منتج شده و با توجه به نياز ضروري بيمار به استفاده از داروهاي كنترلي، كاردرماني، گفتار درماني و نِرو فيدبك، هزينه‌هاي بالايي را به خانواده ها تحميل مي كند.

سلامانه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۵

معاون دفتر پژوهش و توسعه فناوری محیط زیست می‌گوید اگرچه محصولات تراریخته در کشور برچسب‌گذاری می‌شوند اما اطلاع‌رسانی در این زمینه کافی نبوده و بسیار مردم تصوری از معنای این برچسب‌ها ندارند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، محصولات دستکاری ژنتیکی شده به یکی از مباحث مهم حوزه محیط زیست و ایمنی بدل شده‌اند. برخی آن‌ها را تهدیدی برای کشور قلمداد می‌کنند و برخی دیگر پرهیز از تراریخته‌ها را عقب ماندن از فناوری روز دنیا عنوان می‌کنند اما یک نکته که در این میانه مغفول مانده اطلاع‌رسانی و آگاهی عمومی در مورد ماهیت این محصولات است.

دکتر داود حیات غیب می‌گوید: الان روی برخی روغن‌های ما برچسب تراریخته خورده است. یعنی اطلاع‌رسانی در این زمینه آغاز شده است. اما مردم چقدر اطلاع دارند که این تراریخته یا دستکاری ژنتیکی اصلا چیست و این برچسبی که روی روغن آمده به چه معناست؟ اغلب حتی کسی نمی‌داند که معنای این برچسب مثبت است یا منفی!

معاون دفتر پژوهش و توسعه فناوری محیط زیست تاکید می‌کند: وزارت بهداشت یا دیگر نهادهای متولی ابتدا باید این اطلاع‌رسانی‌ها را انجام بدهند و بعد این محصولات را در سبد غذایی مردم جای دهند.

این دکترای محیط زیست گرایش تنوع زیستی با اعلام این که اتحادیه اروپا از سال ۲۰۰۰ قانونی برای برچسب‌گذاری محصولات تراریخته تصویب کرد و برچسب‌گذاری از سال ۲۰۰۳ رسمی و الزامی شد، می‌گوید: کشورهای عضو اتحادیه از سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ تصمیم گرفتند شدت و مدت مصرف محصولات تراریخته را کاهش دهند. سوییس هر پنج سال یک بار بازه ی زمانی تعویق در نظر می‌گیرد و از کشت این محصولات جلوگیری می‌کند تا مصرفش را کاهش دهد. در برخی ایالت‌های آلمان این موضوع متوقف و حتی ممنوع شده اما در برخی ایالت‌های دیگر این محصولات به سادگی استفاده می‌شوند.

حیات غیب اضافه می‌کند: روسیه که پیشتر به میزان ۱۲ درصد از این محصولات استفاده می‌کرد حالا تصمیم گرفته میزان مصرف را به یک دهم درصد برساند زیرا مسئولان این کشور می گویند ما نمی خواهیم از این محصولات در کشور داشته باشیم و آن درصد پایین را هم برای این نگه می‌ دارد که با تجارت جهانی سر و کار داشته باشند.

به گفته وی ۱۹ کشور اروپایی ضوابط مصرف محصولات دستکاری ژنتیکی شده را به شدت رعایت می‌کنند و با تخلف از این ضوابط برخورد می‌کنند.

این کارشناس ایمنی زیستی تصریح می‌کند: در حالت عادی هم ممکن است که در خود ژنوم، تغییرات ژنتیکی اتفاق بیفتد بنابراین اگر تغییرات ژنتیکی در محصولی کمتر از ۹ دهم درصد باشد محصولی که داریم اصلا برچسب نمی‌خورد و مثل محصولات عادی است که در سوپرمارکت‌ها ارائه می‌شود. اگر تغییرات ژنتیکی بین ۹ دهم تا ۱ درصد باشد به عنوان محصول تراریخته یا دستکاری شده ژنتیکی برچسب می‌خورد اما اگر این تغییرات بیش از یک درصد باشد بر اساس ملاحظات علمی با آن برخورد می‌کنند. یعنی پس از بررسی ورود آن محصول به کشور را ممنوع می‌کنند یا تحت ملاحظات خاصی با آن برخورد می‌کنند.

به گفته حیات غیب در حال حاضر حدود ۲۸ کشور دنیا این محصولات را کشت می‌کنند که از میان آنها ۱۰ کشور، ۹۸ درصد محصولات و ۱۸ کشور دیگر ۲ درصد محصولات را تولید می‌کنند. اغلب این کشورها هم تولیدکننده و هم مصرف کننده هستند اما تنها برخی از آنها توانسته‌اند به حد صادرکننده برسند و در بازارهای جهانی رخنه کنند.

حیات غیب اعلام می‌کند: کشورهای اصلی صادرکننده این محصولات آمریکا، کانادا، برزیل و آرژانتین هستند. آمریکا، برزیل و آرژانتین حدود ۷۷ درصد این محصولات را تولید می‌کنند و اگر هندوستان و کانادا را به این فهرست اضافه کنیم به ۹۰ درصد محصولات تولیدی می‌رسیم و وقتی چین، پاراگوئه آفریقای جنوبی و پاکستان را هم اضافه کنیم این میزان به ۹۸ درصد می‌رسد. باقی کشورهایی هم که این لیست را تشکیل می‌دهند اغلب کشورهای آمریکای جنوبی و آمریکای لاتین و برخی کشورهای اروپایی و برخی کشورهای آسیایی هستند و مجموعه این کشورها چهار محصول عمده یعنی ذرت، کلزا یا همان کانولا، پنبه یا کتان و سویا تولید می‌کنند.

وی در پاسخ به نقد برخی که محصولات تراریخته را ابزار تازه نظام سرمایه‌داری برای آسیب‌رسانی به دیگر کشورها عنوان می‌کنند، می‌گوید: ممکن است تحلیل‌های مختلفی مثل این که کشورهای سرمایه‌داری بخواهند این محصولات را به کشورهای مختلف صادر کنند و بازار را در قبضه خودشان نگه دارند، یا اصلا این که منشا بیشتر این محصولات از کشورهایی باشد که ما آن‌ها را با عنوان سرمایه‌داری می‌شناسیم و … مطرح شود و موضوع از این ابعاد دیده شود. ممکن است ما واردات محصولی از یک کشور غربی خاص را رد کنیم به خاطر مشکلاتی که با آن کشور داریم. اما به هر حال باید بپذیریم که این تجارت در جهان تجارتی بسیار سودده به شمار می‌رود و مثل هر تجارت دیگری طبیعی است که تلاش کنند رقبای کمتری در آن حضور داشته باشند تا سلطه بیشتری بر بازار داشته باشند. البته برخی افراد هم بحث‌هایی از زاویه امنیت غذایی و بیوتروریسم و … مطرح می‌کنند که از حوصله بحث من و شما خارج است.

وی تاکید می‌کند: ترجیح می‌دهم در این باره متخصصان امر صحبت کنند. یعنی کسانی که با بحث بیوتروریسم در کشور درگیر هستند و هر روز هم با موضوعات مختلفی از نامه‌های پستی گرفته تا مسائل دیگر روبه رو می‌شوند. آنها متخصص این امر هستند و باید در این زمینه اظهار نظر کنند. ما به ملاحظات ایمنی در رابطه با هر فناوری از جمله زیست فناوری توجه داریم و می‌خواهیم استفاده از فناوری در شرایطی قرار بگیرد که ایمن‌ترین شرایط را برای کشور فراهم کند.

سلامت نیوز ۵ اردیبهشت ۹۵