به‌جاي نشستن بايستيد به‌جاي ايستادن قدم بزنيد

رکت مداوم بدن يک‌راه ساده براي سوزاندن کالري‌ها و متعادل نگه‌داشتن وزن است، اما به نظر مي‌رسد محيط‌هاي کاري امروز ما که بيشتر مبتني بر کارهاي پشت ميزي و نشستن طولاني‌مدت هستند براي سلامت ما مضر هستند.

محققان دانشگاه کوئينزلند استراليا به سرپرستي دکتر فرانسيسکو لوپز- جيمنز به بررسي همين موضوع يعني اثرات زيانبار نشستن بيش‌ازحد پرداختند و يافته‌ها خود را در ژوئيه ۲۰۱۴ در مجله قلب اروپا منتشر کردند.

دکتر لوپز-جيمنز اشاره مي‌کند که ايستادن در حين انجام کار داراي مزاياي سلامت است و اين چيزي نيست که بگوييم در همين سال‌هاي اخير کشف‌شده است، بلکه در تحقيقات خيلي قبل‌تر نيز به مزيت سلامت ايستادن در حين کار پي برده شده است. در سال ۱۹۵۳در مجله پزشکي بريتانيا تحقيقي به چاپ رسيد که بر اساس نتايج آن کمک‌راننده‌هاي اتوبوسي که در طول کار خود غالبا ايستاده بودند، در مقايسه با راننده‌هاي اتوبوس که بيشتر نشسته بودند، کمتر در معرض بيماري شريان قلبي بودند و ميزان مرگ‌ومير آنها نيز کمتر بود.

باوجوداين، در جامعه امروز ما اکثر مردم بر اين تصور هستند که شغل‌هاي پشت ميزي و نشستني در مقايسه با شغل‌هاي ايستادني پيشرفته‌تر و مترقي‌تر هستند. جوامع امروزي به نشستن ارزش داده‌اند و در نظر آنها ارزش نشستن از تحرک بيشتر است. اين ارزش غلط روي افکار مردم تاثير گذاشته و آنها را طوري بار آورده است که براي نشستن بيش‌ازحد ارزش قائل شوند و نسبت به آنها نظر مثبت‌تري داشته باشند.

برداشت‌هاي موجود در جامعه ما از اهميت خاصي برخوردار هستند. صاحبان شرکت‌هاي بزرگ غالبا دفترهايي دارند که در آن اکثر کارمندها از صندلي‌هاي راحت و بزرگ استفاده مي‌کنند. علاوه بر اين، در ورودي اين دفترها مبل‌ها و صندلي‌هاي بزرگي وجود دارند. دکتر لوپز جيمنز مي‌گويد: «در هر کشوري هر چه يک شغل مهم‌تر باشد، صندلي آن نيز بزرگ‌تر و راحت‌تر است. جالب اينجاست که در زبان انگليسي معناي ديگر کلمه Chair (به‌معني صندلي) مدير و رئيس هست و همين معناي صندلي آن را با قدرت و مقام مترادف مي‌کند.»

پرواضح است که جوامع امروزي به نشستن ارزش داده‌اند، اما متاسفانه اکنون با نتايج منفي اين ارزش امروزي مواجه شده‌ايم.

در بسياري از جوامع پيشرفته بيماري‌هايي همچون ديابت، قطع تنفس در خواب، چاقي، بيماري قلبي و سکته مغزي همه‌گير شده‌اند. چاقي نيز باعث افزايش آمار بسياري از سرطان‌ها شامل سرطان پستان، سرطان رحم، سرطان لوزالمعده و سرطان روده بزرگ مي‌شود. حتي در کشورهاي کمتر توسعه‌يافته نيز افراد ثروتمندتر دچار ميزان بالاتري از اين بيماري‌ها هستند: جايگاه اجتماعي يا اقتصادي اين افراد باعث شده است تا کارهاي نشستني و فعاليت کمتري داشته باشند.

اکثر افراد به زمان‌هاي نشستن خود توجهي نمي‌کنند و از اثرات منفي نشستن طولاني‌مدت و اثرات مثبت جايگزين کردن نشستن طولاني‌مدت با ايستادن آگاهي ندارند. در يک تحقيق جديد محققان استراليايي دريافته‌اند که نشستن بيش‌ازحد با بدتر شدن وضع سلامت در ارتباط است. آنها اين سوال را مطرح کردند که آيا جايگزين کردن ايستادن با نشستن براي جلوگيري از خطرات نشستن کافي است يا براي جلوگيري از خطرات نشستن به فعاليت و تحرک بيشتري نياز است. در اين تحقيق ۶۹۸نفر حضور داشتند که ۵۷درصد آنها زن بودند. ميانگين سني اين شرکت‌کننده‌ها۵۸بود.

بنا بر نتايج اين تحقيق محققان استراليايي دريافتند که اگر دو ساعت از وقت نشستن روزانه خود را صرف ايستادن کنيم، با تغييرات فاحشي در عوامل خطرساز براي بيماري قلبي مواجه خواهيم شد:

۱٫ کاهش ۲ درصدي قندخون

۲٫ کاهش۱۱درصدي تري‌گليسيريد

۳٫ کاهش ۶ درصدي کلسترول کل

۴٫ افزايش سطوح کلسترول HDL (کلسترول خوب) تا ميزان ۰۶/۰ ميلي‌مول بر ليتر

با توجه به آنچه در بالا بيان شد مي‌توان نتيجه گرفت که افزايش زمان ايستادن در طول روز به‌طور چشمگيري عوامل خطرساز بيماري قلبي را تحت تاثير قرار مي‌دهد.

سپس، محققان استراليايي اين موضوع را بررسي کردند که جايگزين کردن دو ساعت از وقت نشستن با قدم زدن چه تاثيري روي فرد خواهد گذاشت. نتايج حاصل از اين بررسي نشان داد که اگر دو ساعت از وقت نشستن روزانه خود را صرف قدم زدن کنيم، با تغييرات چشمگير زير مواجه مي‌شويم:

۱٫ کاهش ۱۱ درصدي قندخون

۲٫ کاهش۱۱درصدي شاخص توده بدني

۳٫ کاهش ۵/۷ سانتي‌متري دور کمر

۴٫ کاهش ۱۴ درصدي تري‌گليسيريد

۵٫ افزايش سطوح کلسترول خوب تا ميزان ۱/۰ ميلي‌ميليون بر ليتر

ايستادن و قدم زدن مزاياي ديگري نيز دارند که شامل کاهش استرس و اضطراب، خواب بهتر، کاهش خطر فقدان عضله و استخوان، بهبود ظاهر بدن، بهبود مکانيسم تنفسي و … است.

دکتر لوپز –جيمنز مي‌گويد: «براي زندگي سالم‌تر بايد بايستيم.» علاوه بر اين، اين را نيز بايد درک کنيم که در جوامع امروزي به نادرستي به نشستن ارزش داده‌اند و همين نشستن بيش‌ازحد باعث آسيب عمومي شده است.

منبع:Everyday Health

روزنامه سپید ۱۷ شهریور ۱۳۹۴

مترجم:علی ملائکه

آيا مکمل‌هاي بدنسازي بيتو را دچار واسکوليت کردند؟

دکتر معصومه اخلاقي روماتولوژيست به پرسشي پاسخ مي‌دهد که اين روزها خيلي‌ها مي‌پرسند

شامگاه سه‌شنبه سوم شهريورماه، قهرمان بدنسازي کشورمان بيت‌ا… عباسپور، بعد از مدت‌ها زورآزمايي با بيماري واسکوليت وگنر از پا درآمد و چشم از جهان فروبست. همان موقع که «بيتو» در بستر بيماري بود حرف و حديث‌هايي درباره ارتباط مکمل‌ها با بيماري‌اش شنيده مي‌شد، اما در اين چند روز اخير و بعد از خاکسپاري او حرف و حديث‌ها قوت گرفته و پاي دنيس جيمز آمريکايي، دوست و مربي او نيز لابلاي اين شايعات به ميان آمده است. مي‌گويند او مکمل‌ها را براي «بيتو» مي‌فرستاده و حال، سوال اين است که آيا واقعا مکمل‌ها مي‌تواند در ابتلا به واسکوليت نقش داشته باشد؟ دکتر معصومه اخلاقي، روماتولوژيست و استاديار مرکز تحقيقات روماتولوژي دانشگاه علوم پزشکي تهران در اين گفت‌وگو به اين پرسش پاسخ داده است.

 واسکوليت وگنر چه نوع بيماري‌اي است؟

واسکوليت بيماري التهابي در عروق است. عروق درگير ممکن است شريان و وريدهاي بزرگ، عروق متوسط يا ريز باشند. علائم و شدت بيماري هم به نوع عروق درگير بستگي دارد. التهاب عروق مي‌تواند باعث انسداد عروق يا ايسکمي نسجي (نرسيدن خون به نسج عضو) شود، بنابراين با توجه به گستردگي عروق در همه اندام‌ها، شاهد علائم متنوعي در بيماران خواهيم بود. طبقه‌بندي واسکوليت بر اساس اندازه رگ يعني عروق کوچک، متوسط و بزرگ است. درگيري در عروق بزرگ، واسکوليت تمپورال( گيجگاهي) يا واسکوليت تاکاياسو نام مي‌گيرد، درگيري در عروق متوسط، واسکوليت پان و درگيري عروق کوچک نيز واسکوليت وگنر نام مي‌گيرد. البته عروق بسيار کوچک هم گاهي درگير مي‌شوند. درگيري در اين عروق را به صورت واسکوليت پوستي مشاهده مي‌کنيم که نسبت به بقيه انواع واسکوليت کم‌‌خطرتر و کم‌عارضه‌تر است. واسکوليت‌هايي که عروق متوسط کوچک (وگنر) يا عروق بزرگ(تمپورال) را درگير مي‌کنند، خطرناک‌ترند.

چه افرادي ممکن است به بيماري واسکوليت مبتلا شوند؟

بسياري از مواقع علت بيماري ناشناخته است. بيماري واسکوليت احتمال دارد بدون هيچ علت خاصي بروز کند. اين نوع از واسکوليت، اوليه نام دارد. در بعضي از افراد بيماري‌هايي مانند آرتريت روماتوئيد يا بيماري لوپوس باعث التهاب عروق و بروز بيماري واسکوليت مي‌شود. به دنبال بعضي از بيماري‌هاي عفوني ويروسي مانند هپاتيت B و C نيز علائم بيماري واسکوليتي را مشاهده مي‌کنيم. اين بيماري گاهي هم همراه با بدخيمي‌ها بروز مي‌کند.

شيوع اين بيماري در جمعيت چگونه است؟

بروز اين بيماري معمولا در افراد مسن رايج‌تر است ولي در هر سني و حتي در اطفال نيز ديده مي‌شود. به طور کلي واسکوليت‌ها شيوع زيادي در جمعيت ندارند و جزو بيماري‌هاي نادر طبقه‌بندي مي‌شوند، اما بيماري واسکوليت در سال‌هاي اخير نسبت به ۱۵-۱۰ سال قبل شيوع بيشتري پيدا کرده است و تعداد مراجعان با اين بيماري را بيشتر در بيمارستان‌ها مشاهده مي‌کنيم.

هفته نامه سلامت

۱۶ شهریور ۱۳۹۴

بهترین میان وعده

فاخره بهبهانی:

معمولا دو سه ساعتی که از وعده صبحانه یا ناهار می گذرد حس گرسنگی بر ما غلبه می کند و دوست داریم چیزی بخوریم. اولین خوردنیها که به ذهن ما خطور می کند بیسکوئیت، چیپس، اسنک یا کیک است. در گذشته که خبری از تنقلات صنعتی امروزی نبود، میان وعده ها شامل لقمه ای نان و پنیر با گردو یا خیار و گوجه یا انواعی از میوه یا برشی هندوانه و خربزه یا پالوده طالبی و گرمک یا فرنی و شیربرنجی بود که با هل و گلاب معطر شده بود و به همراه شیره توت یا انگور مصرف می شد، اما چه شد که سبک میان وعده های ایرانی تغییر کرد؟

اصلی ترین علت اینکه اغلب افراد، شاغل هستند و فرصت تهیه میان وعده های خانگی را ندارند و در محل کار برای سیرکردن شکم به مصرف تنقلات شور، شیرین یا پرچرب کارخانه ای روی می آورند و مهم ترآن که اگر افراد شاغل هم بخواهند به سلامت خود بها دهند، در خارخ از خانه هیچ انتخابی جز نوشیدنی ها و تنقلات  شور، شیرین یا پرچرب کارخانه ای  ندارند. این موضوع وقتی تاسف آور می شود که اگر در خانه هم باشیم، طبق عادت به جای آن که سراغ یخچال و نوشیدن شیر یا تهیه لقمه ای نان و پنیر و صرف میوه برویم، سراغ کابینت و خوردن انواع تنقلات بی ارزش می رویم.

بهترین میان وعده ها کدامند؟

خوردن میان وعده به دلیل آن که از افت قند خون و بروز حس گرسنگی جلوگیری می کند توصیه می شود. بهتر است میان وعده از دو گروه غذایی مختلف انتخاب شود. بر خلاف میان وعده صبح، عصرانه باید سیرکننده تر باشد. بهترین میان وعده ها از نظر متخصصان علوم غذایی انواع میوه، یک لیوان شیر، لقمه ای نان و پنیر و مغزهای آجیلی است. میوه ها هر چه پررنگ تر و آب و فیبر زیادتر و شیرین تری داشته باشند، مناسبترند.

دو پیشنهاد

با توجه به اینکه تمایل خانواده های ایرانی به مصرف انواع میوه و سبریجات کم شده، بهتر است در سطح شهر مراکزی ایجاد شود و مسئولیت عرضه میوه های شسته و آماده مصرف در بسته بندی های یک نفره یا چند نفره را برعهده گیرند. به این طریق افراد شاغل، بیماران و افرادی که خارج از خانه هوس خوردن تنقلاتی دارند، می توانند میوه را یکی از انتخاب هایشان قرار دهند.

هم اکنون بطری یا پاکت های شیر در حجم های ۲۰۰، ۲۳۰ و ۱۰۰۰سی سی عرضه می شود، بهتر است برای ترغیب و تشویق افراد به مصرف بیشتر شیر یا اعمال نظر صاحب نظران بطری های شیر در حجم های مختلف ۳۰۰ و ۵۰۰ سی سی نیز عرضه شود تا افراد بالغ بتوانند با نوشیدن یک بطری آن در یک میان وعده حداقل نصف نیاز روزانه خود به محصولات لبنی را تامین کنند. ضمن این که بطری های کوچک شیر مشابه بطری های یک لیتری به انواع کم چرب، بدون چرب و کم لاکتوز تقسیم بندی شوند.

روزنامه جام جم/ ۵ شهریور ۱۳۹۴

روز جهانی هپاتیت ۶ مرداد (۲۸ جولای)

Poster 1
به مناسبت روز جهانی هپاتیت شبکه هپاتیت ایران با چاپ “پوستر و بروشور روز جهانی هپاتیت” اقدام به اطلاع رسانی در سطح کشور نمود. بدین منظور پوسترو بروشورها و همچنین نامه های اطلاع رسانی  بین پزشکان متخصص گوارش، عفونی و داخلی سراسر کشور، آزمایشگاهها  سطح کشور و بیمارستانهای تهران توزیع شد. همچنین این اطلاع رسانی در بین خانه های سلامت مناطق شهرداری تهران و تعدادی از متروهای شهر تهران انجام شد. در ضمن  تعدادی از پزشکان متخصص  صورت رایگان بیمار ویزیت کردند و تعدادی از آزمایشگاهها  در این روز آزمایشهای ویروسی را به صورت رایگان انجام دادند . چهت اطلاعات از آدرس و نام آنها می توانید روی لینک زیر کلیک نماید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید

آجيلي که از چيپس و پفک بدتر است!

اين روزها اگر سري به خشکبار يا شيريني‌فروشي‌هاي سطح شهر بزنيد، حتما محصولي به نام آجيل ژاپني به چشمتان مي‌خورد که حجم بالايي از آن شبيه ميگو است. دليل نامگذاري اين محصول به آجيل ژاپني، وجود ميگو و سبزي‌هاي خشکي مانند نخودفرنگي يا باقلا خشک در آن و ادعاي نزديک بودن اين آجيل به رژيم مديترانه‌اي و رژيم‌هاي محبوب ژاپني‌هاست. سوالي که در اين ميان مطرح مي‌شود، اين است که آيا واقعا اين آجيل‌ها از ميگو و سبزيجات سالمي تهيه شده‌اند و مي‌توان آنها را در برنامه غذايي گنجاند يا نه؟! در صفحه «سفره سالم» اين شماره، با دکتر محمدحسين عزيزي، رئيس انجمن صنايع غذايي کشور و عضو هيات‌علمي دانشگاه تربيت مدرس در اين زمينه گفت‌وگو کرده‌ايم.

 آيا ميگوهاي به‌کار رفته در آجيل ژاپني از نظر ايمني غذايي، قابل‌تاييد و مصرف هستند؟

براي پاسخ به اين سوال، بايد ابتدا بدانيد ميگوهاي به کار رفته در آجيل ژاپني که برخي‌ به آن، آجيل هندي هم مي‌گويند، اصلا ميگو نيستند. اين محصولات، شبيه ميگو و در واقع، اسنک‌هايي بر پايه آرد ذرت، برنج يا سيب‌زميني هستند که پس از مزه‌دار شدن، در قالب‌هايي به‌شکل ميگو ريخته و پخته مي‌شوند. به‌همين دليل هم اين محصولاتي که شبيه ميگوهاي پيچ‌خورده هستند، کاملا ترد و سبک زير دندان مي‌آيند. به علاوه، براي ايجاد تنوع، اين اسنک‌ها را با طعم‌هاي تند و فلفلي، گلپر يا حتي سير مزه‌دار مي‌کنند. از طرف ديگر، براي ايجاد رنگ‌هايي شبيه رنگ ميگو هم از رنگ‌هاي خوراکي نارنجي در تهيه اين محصولات، کمک مي‌گيرند.

 با اين حساب، شما استفاده مداوم از آجيل ژاپني که ادعا مي‌شود آجيلي براساس رژيم مديترانه‌اي است را تاييد نمي‌کنيد؟

به‌هيچ عنوان! اسنک‌هاي به‌کاررفته در اين آجيل، مانند ساير اسنک‌ها، سرشار از نمک و چربي هستند. نمک و روغن فراواني که براي سرخ کردن اين تنقلات به اصطلاح ژاپني استفاده مي‌شوند، مي‌توانند خطر ابتلا به اضافه‌وزن،‌ چاقي، فشارخون بالا و بيماري‌هاي قلبي را افزايش دهند و هيچ‌کدام از اين موارد، جايي در رژيم‌هاي مديترانه‌اي ندارند. ضمن اينکه رنگ‌هاي موجود در چنين اسنک‌هايي، مي‌توانند به مرور زمان باعث ايجاد اختلال در عملکرد دستگاه گوارش و ايجاد بيماري‌هاي گوارشي شوند. از طرف ديگر، معمولا اين محصولات به‌صورت باز و فله‌اي عرضه مي‌شوند بنابراين، منشاء توليد مشخص و تحت نظارتي ندارند. با اين حساب، امکان استفاده از رنگ‌هاي غيرمجاز يا روغن‌هاي هيدروژنه و چند بار مصرف در فرآيند توليد آنها وجود دارد.

آيا اين آجيل‌ها داخل کشور توليد مي‌شوند؟

متاسفانه، بيشتر انواع آجيل‌هاي هندي يا ژاپني، جزو آجيل‌هاي باز، فله‌اي و وارداتي هستند که معمولا هم از کشورهايي مانند هند، پاکستان يا سريلانکا و بعضا هم به‌صورت غيرقانوني به ايران وارد مي‌شوند. از اين رو، احتمال استفاده از روغن‌هاي بسيار نامرغوب و داراي اسيد چرب ترانس و چربي اشباع در آنها وجود دارد. مشکلات احتمالي موجود در اين آجيل‌ها، به اندازه‌اي است که ما حتي مصرف چيپس و پفک‌هاي بسته‌بندي و استاندارد را به آنها ترجيح مي‌دهيم زيرا نوع و مقدار روغن و نمک موجود در اين چيپس و پفک‌ها، کاملا مشخص و تحت نظارت است.

آيا سبزي‌هاي خشک موجود در اين آجيل‌ها باعث افزايش ارزش تغذيه‌اي آنها نمي‌شود؟

نه‌چندان. معمولا از سبزي‌هايي مانند نخودفرنگي، ذرت يا باقلا که امکان بودادن و برشته کردن آنها وجود دارد براي تهيه اين آجيل‌ها کمک گرفته مي‌شود اما در روند برشته کردن، حجم بالايي از ويتامين‌هاي حساس به حرارت اين سبزي‌ها مانند ويتامين C هم از بين مي‌رود. ضمن اينکه ما نمي‌دانيم آيا اين سبزي‌ها قبل از برشته شدن، ايمني و سلامت کافي هم داشته‌اند يا نه. به‌همين دليل هم وجود آنها نمي‌تواند مهر تاييدي بر استفاده از آجيل‌هاي ژاپني باشد.

يعني چيپس ميگو با محصولاتي شبيه ميگو که داخل آجيل‌هاي ژاپني وجود دارد، کاملا متفاوت است؟

بله، چيپس ميگو،‌ معمولا به ميگوهاي ريز جنوبي بدون پوست و سري مي‌گويند که کمي داخل آب جوش پخته و سپس خشک شده‌اند. اين محصولات، قابليت نگهداري تا مدت کوتاهي به‌عنوان اسنک يا گوشت داخل خورش را دارند. اگر قرار باشد چيپس‌هاي ميگو را به‌مدت طولاني نگهداري کرد بايد آنها را داخل يخچال قرار داد. محصولاتي هم که با سرخ کردن، ترد و خشک مي‌شوند، بايد در يخچال نگهداري و داخل بسته‌بندي مخصوص، قرار داده شوند. در غير اين صورت، احتمال فساد سريع آنها وجود خواهد داشت. اگر آجيل‌هاي ژاپني واقعا حاوي ميگو بودند، بعد از مدت بسيار کوتاهي که داخل دماي محيط در مغازه‌ها قرار مي‌گرفتند، بوي نامطلوبي مي‌دادند و نمي‌شد آنها را بعد از يکي- دو هفته، نگهداري يا مصرف کرد. درنهايت اينکه بالا بودن قيمت ميگو باعث مي‌شود استفاده از آنها به‌صورت فرآوري‌شده در انواع آجيل، صرفه اقتصادي نداشته باشد.

نگاه دوم

دکتر سهيل اسکندري

معاون اداره کل نظارت بر فرآورده‌هاي غذايي سازمان غذا و دارو

آجيل‌هاي ژاپني

اصلا مورد تاييد نيستند

آجيل‌هاي ژاپني موجود در خشکبارفروشي‌ها، مانند ساير محصولات فله‌اي و بدون نشان استاندارد، مورد تاييد سازمان غذا و دارو نيستند. به‌طور کلي، آن گروه از محصولات غذايي که فرآوري و بسته‌بندي مي‌شوند، بايد نشان استاندارد بگيرند و شماره پرونده بهداشتي و علامت سازمان غذا و دارو را هم داشته باشند. در مورد انواع آجيل، توصيه ما به خريد و مصرف انواع محصولات بسته‌بندي و داراي مجوزهاي بهداشتي است. اگر شما محصولاتي مانند انواع آجيل را به‌صورت بسته‌بندي خريداري و دچار بيماري احتمالي در اثر مصرف آن بشويد، مي‌توانيد مساله را پيگيري کنيد تا به عامل مولد بيماري برسيد ولي چنين امکاني در صورت خريد و مصرف آجيل‌هاي فله‌اي مانند آجيل ژاپني به‌هيچ عنوان وجود نخواهد داشت. نگهداري از آجيل و خشکبار در مکان‌هاي گرم، مرطوب و نامناسب مي‌تواند شانس ايجاد کپک‌ها و حتي آفلاتوکسين را در آنها به وجود بياورد و خريدار يا مصرف‌کننده‌ هم به‌هيچ عنوان با چشم غيرمسلح متوجه اين موضوع نشود و با مصرف چنين محصولي، طيف وسيعي از بيماري‌ها که ساده‌ترين آنها مي‌تواند مسموميت باشد، سراغش بيايد. ابتلا به بيماري‌هاي داخلي در اثر خريد و مصرف محصولاتي که منشاء توليد مشخصي ندارند براي گروه‌هاي حساسي مانند خانم‌هاي باردار، کودکان، سالمندان و افرادي با ضعف سيستم ايمني، بيشتر هم خواهد بود. برخي از اين محصولات فله‌اي، شرايط انبارداري مناسبي ندارند و از اين رو، خريد و مصرف آنها قابل‌توصيه نخواهد بود.

 ندا احمدلو

منبع: سلامت

با مصرف این مواد غذایی، کبدتان را سم زدایی کنید!

مصرف بیش از حد مواد غذایی ناسالم منجر به ایجاد احساس خستگی شده و این درست زمانیست که باید از کبدتان سم زدایی کنید.پاکسازی و سم زدایی باعث حذف مواد شیمیایی از بدن شده و عملکرد درست کبد

دوباره از سر گرفته می شود. چند نکته وجود دارد که شما می توانید با استفاده از آنها از کبدتان سم زدایی کرده و سلامتیتان را دو چندان کنید.کاهو، کلم پیچ و کلم بروکسل سرشار از سولفور هستند که برای پاکسازی و سم زدایی از بدن عالی هستند، پس آنها را به رژیم غذایی روزانه تان اضافه کنید.مصرف مقدار زیادی هویج می تواند به کبدتان کمک کند. پروتئین موجود در هویج برای از بین بردن سموم از کبدتان بسیار موثر است.گریپ فروت که این روزها در میوه فروشی های زیادی پیدا می شود، برای پاکسازی کبد بسیار خوب است و کلسترول را هم کاهش می دهد. این میوه ی خوشمزه کالری کمی هم دارد. پس تعدادی گریپ فروت به رژیم غذاییتان اضافه کنید.زردچوبه به شما کمک می کند تا با التهاب های بدنتان به خصوص التهاب کبد مبارزه کنید. اگر مبتلا به عفونت کبدی یا التهاب های دیگر هستید، مقدار زیادی زردچوبه به غذایتان اضافه کنید!زینک (روی) را فراموش نکنید. این ماده معدنی بدن را بازسازی می کند. اسفناج، کدو، غذاهای دریایی، بادام هندی و قارچ از جمله منابع خوب زینک هستند.

منبع: hidoctor.com

خبرهای ترسناک از سفره ایرانی/کدام شایعه های روز درباره موادغذایی را باید باور کنیم؟

رونده ای برای غیرمجازهایی که از گزینه های خورد و خوراک ما هستند
هر روز در خبرها میخوانیم و میشنویم که فلان مقدار ماده غذایی فاسد شناسایی شد یا اینکه به جای فلان ماده غذایی در تهیه خوراکی، از نوع غیر مجازش استفاده کرده اند که مصرف آن برای کودکان و زنان باردار مضر زیان آور است و .. گاهی این محصولات حاصل فرآوری های شیمیایی هستند که میتوان مصرف آنها را محدود و در مواردی کنسل کرد ولی دردناک ترین بخش آن آلوده بودنم یا حتی شایعه ناسالم بودن محصولات و خوراکی هایی است که اگر نباشد خوراک هیچ، حیات تهدید میشود.
راجع به همه این دغده های فکری و ترس ناشی از مصرف موادغذایی آلوده، با کارشناس بهداشت مواد غذایی گفت و گو کردیم که اتفاقا در یکی از مراکز دولتی به عنوان مشاور در همین زمینه مشغول به فعالیت هستند. همچنین تلاش کردیم شایعاتی راجع به انواع آلودگی های مواد خوراکی و راهکارهای محافظت از سفره خانوار و میزان خطرات هر کدام را بررسی کنیم. خواندن این مطالب ترس هایتان را کم خواهد کرد.
سفید مثل برنج، تلخ مثل آرسنیک
متاسفانه این شایعه به دلیل مصرف بالای برنج در سفره غذایی خانوار ایرانی، به شدت باعث نگرانی جامعه شده است. داستان از اینجا شروع شد که خبر سمی بودن برنج های وارداتی و موجود در بازار پرمصرف ها دهان به دهان پخش شد؛ حضور ماده سمی و خطرناکی به اسم آرسنیک که از طریق خاک آغشته به آرسنیک وارد ساقه های برنج میشود!
متاسفانه این خبر صحت داشته و دارد و نکته مهم این است که آگاهی افراد از دلیل این آلودگی و شیوه های دوری از اثرات مخرب آن را افزایش دهیم. از آنجا که کشت برنج به صورت غوطه ور در آب است، آرسنیک به شکل محلول در شالیزارها به شکل محلول در شالیزارها وارد برنج شده و در آن رسوب میکند. منبع اصلی آلودگی که موجب تشدید میزان آرسنیک میشود شامل انواع خاصی از آفت کش ها و علف کش ها، ترکیبات شیمیایی محافظ چوب، کود شیمیایی فسفات، ضایعات صنعتی، فعالیت های معدنی،سوخت ناقص ذغال سنگ و فعالیت های تصفیه ای میشود. نکته قابل تامل اینجاست که برنج قهوه ای با وجود سالم و مفیدبودنش از این نظرکه شلتوک را همراه خود دارد، میتواند مقدار بیشتری آرسنیک را درخود ذخیره کند.
این شایعه که اتفاقا پایه های درست و محکمی هم دارند، در مورد برنج های وارداتی بیشتر شنیده میشوند. اگر مجبور به مصرف این مواد هستید بهتر است برای کمتر مصرف کردن آن روش های زیر را انجام دهید؛
شست و شوی برنج تا حد روشن شدن آب، جوشاندن برنج در آب فراوان، تهیه برنج بصورت آبکش یا در نهایت کاهش مصرف برنج و جایگزین کردن نان بجای آن.
آلوده های نوشیدنی
دردسترس ترین نوشیدنی که خیلی از افراد سالهاست به مصرف آن اطمینان زیادی پیدا کرده اند و در مواردی جزو افتخارات اعضای خانواده هم هست، نوشیدن و مصرف دائمی آب معدنی هایی است که در همه فروشگاه ها بصورت باکس های ۶ تایی یا حجم های ۱۴ لیتری به فروش میرسد و افراد با تصور سلامت کامل آن حتی برای تهیه چای هم از آن استفاده میکنند ولی متاسفانه بارها شاهد بوده ایم که این محصول کارخانه ای هم استاندارد لازم را ندارد و گاهی حاوی آلودگی هایی بوده است. عنوان معدنی به این دلیل است که قراربود از ابتدا درصدی از املاح مضر یا مفید، به تناسب محل جاری شدن چشمه، همراه آب باشد نه همسان با آب چاه های غیر مجازی که از قعر زمین های پست مناطق کوهستانی و بصورت غیر مجاز و غیر بهداشتی حفر میشود.
اگر هدف و انگیزه از مصرف این محصولات دریافت درصد متناسبی از املاح معدنی است که باید هنگام خرید از برند خاص و معتبر اقدام کرد و اگر تنها دغدغه اصلی آهک و میزان بالای آلودگی های آب لوله کشی مناطق مختلف کشور است، توصیه اصلی، استفاده از دستگاه های تصفیه آب خانگی است که فیلترهای قابل تعویض داشته باشند و در فاصله های زمانی کوتاه تعویض شوند.
گاهی افراد تصور میکنند که جوشاندن هر آبی آن را سالم و گوارا میکند، باید گفت در مورد میکروب ها بله اما اگر درآب میزان بالایی مواد مضر وجود داشته باشد، جوشاندن آب نه تنها کمکی به دفع آلودگی ها نمیکند بلکه با افزایش حجم املاح معدنی باعث آسیب بیشتر به بدن میشود. به یاد داشته باشیم این آسیب و حساسیت در خصوص کودکان چند برابر میشود. بنا به اعلام کارشناسان سازمان آب، کیفیت و سلامت آب شرب در اکثر مناطق ایران در حد استاندارد است.
آب و کاه به جای آبلیمو
خبرهایی منتشر شده است مبنی برامحای چندین هزار لیتر آبلیموی غیر مجاز که حتی دفع آن در طبیعت آنچنان خطرناک است که ممکن است توزن زیست محیطی یک منطقه را برهم زند.آبلیموهایی که به گفته کارشناسان نه تنها اسید و آب نبودند بلکه رنگشان ناشی از خیس خوردن حجم زیادی کاه درون بشکه های تولید آبلیمو بوده است که با مخلوطی از رنگ و اسید، ترش و لرد دار هم شده اند. شنیدنش هم ناراحت کننده است چه برسد به مصرف آن و حالا توصیه اصلی این است که با انتخاب ازبرندهای معتبر و شناخته شده که سالهاست کیفیت خوب محصولاتشان در بازار اثبات شده است، خیالتان را از سالم بودن محصول راحت کنید و اگر همچنان از مصرف این فراورده ها دل چرکین هستید آبلیموی تازه مصرف کنید.
هر خانگی مطمئن نیست
درست در نقطه ای که مصرف کننده به این نتیجه میرسد که بهتر است از محصولات خانگی استفاده کند، نشانه هایی از نبود سلامت کامل در این نوع محصولات هم دیده میشود. اگر آبلیمو و آبغوره به اصطلاح خانگی در فرایندی ناسالم و آلوده تهیه و نگهداری شود فرقی با بقیه محصولات غیر استاندارد بازار نخواهد داشت. برای خرید هم نمیتوانید به عنوان خانگی بودن اکتفا کنید. مگر اینکه خودتان مراحل خرید، شست و شو و آبگیری را انجام داده یا حداقل بر آن نظارت داشته باشید که در زندگی های پرمشغله و شلوغ شهری، چنین چیزی کمتر امکان دارد.
داستان پرغصه سوسیس
داستان خوراکی تند و زودپزی به نام سوسیس آنقدر تکان دهنده و غم انگیز است که تبلیغات پرآب و تاب و خوشرنگ و لعاب تلویزیونی هم نمیتواند مرهمی بر آن باشد و فقط تنها چیزی که بازار مصرفشان را گرم کرده، نبود وقت و البته گرانی گوشت قرمز و مرغ است. این محصولات که متاسفانه با استقبال زیادی هم مواجه میشوند همیشه درصد بالایی از آلودگی را در خود دارند، چون ذات و شیوه تولیدشان اینگونه است و نمیتوان آن را رد کرد؛ محصولاتی که از فرآوری بخش های غیر قابل عرضه به بازار خوراک مردم تولید میشوند مثل اعماء و احشای داخلی شکم چارپایان و …
وارد جزئیات تولید نمیشویم جون این کالا مثل همه خوراکی های دیگر طرفدار و مصرف کننده خودش را دارد و هدف از مطرح کردن این موضوع آگاهی بخشی راجع به صحت شایعات و احیانا راهکاری بریا دوری ار آسیب بیشتر است. درباره این محصول پرطرفدار باید گفت که مصرف آن نه تنها برای هیچ گروه سنی و جنسی مجاز نیست بلکه به توصیه اکثر پزشکان حوزه سلامت ممنوع است.
استفاده از گوشت قرمز و مرغ بصورت تازه، بهترین جایگزین این محصولات است که متاسفانه به دلیل گرانی از سبد خانوار کم کم کنار گذاشته شده اند. اما فقط یک هشدار به دوستانی که از کیفیت تولید این محصول مطمئن هستند، همین بس که میزان نیترات موجود در این محصولات که بخشی از فرایند تولید و نگهداری آن است، بسیار بالاست و اگر از میکروب های موجود در آن آسیب نبینند قطعا از مواد معدنی مضر بسیار بالای آن دچار آسیب خواهند شد.
بازگشت به طبیعت
همیشه لازم نیست انقلاب در جامعه و ساختار عقلی مان رخ دهد. گاهی لازم است این تغییر از آشپزخانه هایمان آغاز شود. توصیه بهداشتی سازمان های متولی سلامت در کشورو جهان، این روزها استفاده از غذای سالم با منشاء طبیعی است. در این رنسانس جهانی دنیای خوارکی ها حتی محصولات تولید شده در گلخانه های صنعتی نیز در دسته آلوده ها قرار میگیرند. شاید تصور بازگشت به گذشته دردناک و ناراحت کننده باشد، ولی با این روند صعودی رشد انواع بیماریهای ناشناخته و سرطانی در دنیا بد نیست برویم سراغ دستور غذاهای قدیمی که به کمک اندک محصولات کشاورزی و طعم دهنده های خانگی و طبیعی آماده میشدند و علاوه بر رفع گرسنگی حاوی مواد لازم و ضرورری بدن هم بودند. گاهی عقب گرد به نفعمان خواهد بود.
مبارزه نرم
حالا که حرف آلودگی از آب و هوا به همه جزئیات زندگی مان رسیده چه باید کرد؟
بهترین و موثرترین راهکار، مقابله با آن و افزایش توان مقابله است. این اقدام را میتوانید با مصرف بیشتر میوه و سبزیجات سالم شروع کنید؛ تهیه حجم کم و مصرف بصورت تازه. استفاده نکردن از فریز و کاهش مواد غذایی فریز شده، مصرف محصولات لبنی تازه و غیر صنعتی البته با رعایت نکات بهداشتی و مهم، مصرف دمنوش های گیاهی قدیمی به جای چای و قهوه، نوشیدن آب فراوان، ورزش کردن و کاهش حجم چربی های بدن، کاهش مصرف غذاهای سرخ شده و افزایش مصرف وعده های غذایی خام و گیاهی، استفاده از جایگزین های طبیعی برای مواد غذایی مثل نان های خانگی به جای شیرنی های خامه ای و تر. جایگزین کردن قندهای طبیعی مثل توت خشک و خرما به جای قند و شکرو…
آگاهی برنده است
توصیه مهم به همه این است که این بار برای خرید که به فروشگاه رفتید سعی کنید به جای توجه به قیمت ها کمی هم به استانداردهای خوراکی و همچنین مواد اولیه محصولات غذایی دقت داشته باشید؛ مطمئن باشید خرید محصول گرانتر و البته سالم تر نه تنها پس انداز پول خواهد بود بلکه با این توجه، خود و خانواده تان را در برابر بیماریهای سنگینی بیمه میکنید. در آخر اینکه برگردید کنار سفره های ساده و قدیمی مادربزرگ ها و پدربزرگ ها که غذای تابستانشان آبدوغ و خیار بود و غذای زمستانشان اشکنه. نه سرکه بالزامیک میشناختند نه سس سویا، چون ترشی غذایشان آبغوره دستی بود و شوری غذا از سنگ نمک چندبار کوب. گاهی عقب گرد شیرین خواهد بود!

سحر سیروس کبیری

منبع: ضمیمه روزنامه ایران

خبردار شدن از مشکلات کبدی با این کار

آیا می دانستید می توانید مشکلات کبدی تان را با بررسی نحوه بازدمتان تشخیص دهید و علائم اولیه ناراحتی های کبدی در بازدم افراد نهفته اند.

مطالعات محققان دانشگاه بیرمنگام انگلیس نشان می دهد که از طریق آزمایش تنفس و بررسی بازدم می توان بیماری های کبدی را در مراحل اولیه تشخیص داد.

محققان از سال های گذشته به این موضوع پی برده بودند که بوی بازدم افراد مبتلا به بیماری های کبدی با افراد عادی متفاوت است؛ از این رو این تفاوت زمینه را برای تحقیقات بیشتر فراهم کرد.
به گزارش ساینس، بر اساس این مطالعه، سطح بالای ترکیبی به نام لیمونن در بازدم، می تواند نشانه ای از سیروز کبدی در مراحل اولیه باشد.
سیروز کبدی حاصل التهاب مزمن بافت کبد است که سبب اختلال در عملکرد کبد می شود. این بیماری می تواند منجر به سرطان و نارسایی کبد شود.
لیمونن یک ترکیب طبیعی است که در میوه ها و سبزی ها، به ویژه در مرکبات یافت می شود. همچنین این ترکیب در لوازم آرایشی، عطر و محصولات بهداشتی وجود دارد.
وجود این ترکیب در بازدم یکی از مهمترین نشانه های سیروز کبد در مراحل اولیه است؛ سنجش لیمونن با استفاده از طیف سنج جرمی انجام می شود. محققان احتمال می دهند که وجود این ترکیب در بازدم، به دلیل سوخت و ساز ناقص لیمونن باشد.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که میزان این ترکیب در بازدم افرادی که پیوند کبد شده اند، کاهش می یابد.
بیماری های کبدی تا مراحل پیشرفته هیچ علامتی ندارد و بیمار با مشاهده علایمی مانند خستگی، زردی، خونریزی، تورم، کبودی، احساس گیجی و حالت تهوع، به پزشک مراجعه می کند.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، سیروز کبدی دوازدهمین علل مرگ و میر و پنجمین عامل مرگ افراد ۴۵ تا ۵۴ ساله در آمریکا است.
مطالعات انجام شده در اوایل سال جاری نشان می دهد که سیروز کبدی بسیار شایع تر از آن است که تصور می شد؛ میزان ابتلا به این بیماری در آغاز امسال در آمریکا حدود ۴۰۰ هزار نفر پیش بینی می شد اما این مطالعان نشان داد که آمار واقعی حدود ۶۳۳ هزار نفر است.
مطالعات صورت گرفته در انگلیس نشان می دهد که بیماری های کبد در دهه های اخیر افزایش یافته و سومین عامل مرگ زودرس است.
مهمترین علت بروز سیروز کبد، مصرف الکل و دخانیات است.
نتایج این تحقیقات در نشریه EBioMedicine منتشر شده است.

ایرنا

از تشخيص تا درمان (قسمت پاياني) راه و رسم درمان هپاتيت c

در قسمت آخر بحث مربوط به چگونگي تشخيص و درمان بيماري هپاتيت سي، که ۳ قسمت آن در روزهاي گذشته از نظر گذشت، به ديگر رژيم‌هاي درماني در درمان اوليه براي اين بيماري، برحسب ژنوتيپهاي ديگر بيماري ميپردازيم.

رژيم‌هاي جايگزين در ژنوتيپ۴

سوفوسبووير ۴۰۰ ميلي‌گرم در روز به همراه ريباويرين متناسب با وزن بيمار و پگ-اينترفرون به صورت هفتگي به مدت ۱۲ هفته، در بيماراني که منعي براي دريافت اينترفرون ندارند.

سوفوسبووير ۴۰۰ ميلي‌گرم روزانه به همراه سيم‌پروير ۱۵۰ميلي‌گرم در روز با يا بدون ريباويرين متناسب با وزن به مدت ۱۲ هفته.

ژنوتيپ ۵ يا ۶: اطلاعات اندکي براي کمک به تصميم‌گيري در مورد چگونگي درمان بيماران حامل اين ژنوتيپ‌ها در دست است، اما با توجه به نتايج مطالعات جديد، رژيم‌هاي زير براي درمان بيماران داراي ژنوتيپ ۵ و ۶ که سابقه درمان قبلي ندارند، پيشنهاد مي‌شوند:

ترکيب لديپاسوير (۹۰ ميلي‌گرم)/سوفوسبووير(۴۰۰ ميلي‌گرم) يک بار در روز براي ۱۲ هفته

– رژيم جايگزين در ژنوتيپ۵ و۶:

سوفوسبووير ۴۰۰ ميلي‌گرم در روز به همراه ريباويرين متناسب با وزن بيمار و تزريق هفتگي پگ-اينترفرون به مدت ۱۲ هفته در بيماراني که مصرف اينترفرون در آنان بلامانع است.

درمان مجدد

در اين قسمت،توصيه‌هايي براي درمان مجدد بيماراني آمده که درمان قديمي با اينترفرون پگيله به همراه ريباويرين در آنان به شکست انجاميده است:

بيماران غيرسيروتيک داراي ژنوتيپ ۱a:

ترکيب لديپاسوير (۹۰ ميلي‌گرم)/سوفوسبووير (۴۰۰ ميلي‌گرم) يک بار در روز براي ۱۲ هفته.

ترکيب پاريتاپروير (۱۵۰ ميلي‌گرم)/ ريتوناوير (۱۰۰ ميلي‌گرم) / اومبيتاسوير (۲۵ ميلي‌گرم) يک بار در روز به همراه داسابووير ۲۵۰ ميلي‌گرم دوبار در روز به علاوه ريباويرين متناسب با وزن بيمار به مدت ۱۲ هفته.

سوفوسبووير ۴۰۰ ميلي‌گرم روزانه به همراه سيم‌پروير ۱۵۰ ميلي‌گرم در روز به مدت ۱۲ هفته.

بيماران غيرسيروتيک با ژنوتيپ ۱b:

ترکيب لديپاسوير (۹۰ ميلي‌گرم)/سوفوسبووير (۴۰۰ميلي‌گرم) يک بار در روز براي ۱۲ هفته.

ترکيب پاريتاپروير (۱۵۰ ميلي‌گرم)/ ريتوناوير (۱۰۰ ميلي‌گرم) / اومبيتاسوير (۲۵ ميلي‌گرم) يک بار در روز به همراه داسابووير ۲۵۰ ميلي‌گرم دوبار در روز (بدون نياز به ريباويرين) به مدت ۱۲ هفته.

سوفوسبووير ۴۰۰ ميلي‌گرم روزانه به همراه سيم‌پروير ۱۵۰ميلي‌گرم در روز به مدت ۱۲ هفته.

بيماران داراي سيروز جبران شده و ژنوتيپ ۱a يا ۱b:

ترکيب لديپاسوير (۹۰ ميلي‌گرم)/سوفوسبووير (۴۰۰ميلي‌گرم) يک بار در روز به مدت ۲۴ هفته، صرف‌نظر از نوع ساب‌تايپ a يا b.

ترکيب لديپاسوير (۹۰ ميلي‌گرم)/سوفوسبووير (۴۰۰ميلي‌گرم) يک بار در روز به همراه ريباويرين متناسب با وزن بيمار به مدت ۱۲ هفته، صرف‌نظر از نوع ساب‌تايپ a يا b.

ترکيب شامل پاريتاپروير (۱۵۰ ميلي‌گرم)/ ريتوناوير (۱۰۰ ميلي‌گرم) / اومبيتاسوير (۲۵ ميلي‌گرم) يک بار در روز به همراه داسابووير ۲۵۰ ميلي‌گرم دوبار در روز به علاوه ريباويرين متناسب با وزن بيمار، به مدت ۲۴ هفته براي ژنوتيپ ۱a و بدون ريباويرين براي بيماران داراي ژنوتيپ ۱b.

سوفوسبووير ۴۰۰ ميلي‌گرم روزانه به همراه سيم‌پروير ۱۵۰ميلي‌گرم در روز با يا بدون ريباويرين متناسب با وزن به مدت ۲۴ هفته براي بيماران ژنوتيپ ۱b يا بيماراني که در آزمون‌هاي بررسي مقاومت (واريانت Q80K) نتيجه منفي داشته‌اند. در بيماران سيروتيک آلوده با ژنوتيپ ۱a و واريانتQ80K، استفاده از اين رژيم توصيه نشده و يکي از دو رژيم ديگر پيشنهاد مي‌شود.

براي درمان بيماران آلوده به ژنوتيپ ۲ که قبلا از درمان اينترفرون پگيله به همراه ريباويرين نتيجه نگرفته‌اند، رژيم زير توصيه مي‌شود:

روزانه ۴۰۰ ميلي‌گرم سوفوسبووير به همراه ريباويرين متناسب با وزن به مدت ۱۲ هفته در بيماران غيرسيروتيک و ۱۶ هفته در بيماران دچار سيروز.

رژيم جايگزين:

سوفوسبووير ۴۰۰ ميلي‌گرم در روز به همراه ريباويرين متناسب با وزن بيمار و تزريق هفتگي پگ-اينترفرون به مدت ۱۲ هفته، در بيماراني که مصرف اينترفرون در آنان بلامانع است.

براي درمان بيماران داراي ژنوتيپ ۳ که به درمان با اينترفرون پگيله و ريباويرين پاسخ نداده‌اند، رژيم‌هاي زير پيشنهاد مي‌شوند:

سوفوسبووير ۴۰۰ ميلي‌گرم در روز به همراه ريباويرين متناسب با وزن بيمار و تزريق هفتگي پگ-اينترفرون به مدت ۱۲ هفته، در بيماراني که مانعي براي مصرف اينترفرون در آنان وجود ندارد.

سوفوسبووير ۴۰۰ ميلي‌گرم در روز به همراه ريباويرين متناسب با وزن بيمار به مدت ۲۴ هفته، براي بيماراني که مصرف اينترفرون در آنها مجاز نيست.

براي درمان مجدد بيماران حامل ژنوتيپ ۴ که درمان قبلي با اينترفرون پگيله و ريباويرين در آنان موثر نبوده، يکي از رژيم‌هاي زير پيشنهاد مي‌شود:

ترکيب لديپاسوير (۹۰ ميلي‌گرم)/سوفوسبووير (۴۰۰ميلي‌گرم) يک بار در روز به مدت ۱۲ هفته، براي بيماران فاقد سيروز و ۲۴ هفته براي بيماران سيروتيک.

ترکيب پاريتاپروير (۱۵۰ ميلي‌گرم)/ ريتوناوير (۱۰۰ ميلي‌گرم) / اومبيتاسوير (۲۵ ميلي‌گرم) يک بار در روز (بدون داسابووير) به همراه ريباويرين متناسب با وزن به مدت ۱۲ هفته، فقط در بيماران غير سيروتيک.

سوفوسبووير ۴۰۰ ميلي‌گرم در روز به همراه ريباويرين متناسب با وزن بيمار و تزريق هفتگي پگ-اينترفرون به مدت ۱۲ هفته، در بيماراني که مانعي براي مصرف اينترفرون در آنان وجود ندارد.

سوفوسبووير ۴۰۰ ميلي‌گرم در روز به همراه ريباويرين متناسب با وزن بيمار به مدت ۲۴ هفته.

اگرچه اطلاعات کافي براي تصميم‌گيري در مورد ژنوتيپ‌هاي ۵ و ۶ در دسترس نيست، براي درمان مجدد بيماراني که با يکي از اين دو نوع ژنوتيپ آلوده بوده و به درمان قبلي با ريباويرين و اينترفرون پگيله پاسخ نداده‌اند، رژيم‌هاي زير توصيه شده‌اند:

ترکيب لديپاسوير (۹۰ ميلي‌گرم)/سوفوسبووير (۴۰۰ميلي‌گرم) يک بار در روز به مدت ۱۲ هفته.

رژيم جايگزين:
سوفوسبووير ۴۰۰ ميلي‌گرم در روز به همراه ريباويرين متناسب با وزن بيمار و تزريق هفتگي پگ-اينترفرون به مدت ۱۲ هفته در بيماراني که مانعي براي مصرف اينترفرون در آنان وجود ندارد.

ترجمه: ارغوان حاج‌شيخ‌الاسلامي

منبع: روزنامه سپید

به اين دلايل نبايد پودرهاي پروتئين مصرف کنيد

براي ورزشکاران و به خصوص آنهايي که بدنسازي کار مي‌کنند مصرف پودر و مکمل ورزشي يک اتفاق طبيعي است.ورزشکاران حرفه‌اي مدعي‌اند مصرف پروتئين روي عملکرد آنها هنگام ورزش تاثير مثبت مي‌گذارد و قدرت آنها را بيشتر مي‌کند. در بين اين مکمل‌ها، پودر پروتئين بي‌ضررترين مکملي است که يک ورزشکار مي‌تواند مصرف کند با اين همه بعضي از پودرهاي پروتئين نه تنها هيچ سودي براي بدن ورزشکار ندارند بلکه مي‌توانند سلامت او را به خطر بيندازند. سايت livestrong در گزارشي به قلم کارلي شونا، به مضرات استفاده از پودر پروتئين اشاره کرده است:

۱٫ مشکل گوارشي: تعدادي از معروف‌ترين برندهاي توليد پودر پروتئين از موادي استفاده مي‌کنند که مربوط به پروتئين موجود در شير است. اگر چه اين پودرها قند کمتري نسبت به شير و ساير مواد غذايي توليد شده از شير دارند اما آنها مي‌توانند براي افرادي که مشکل قندي دارند، مضر باشند. مواد به کار رفته در ساخت پودر پروتئين، جدا از آنکه دل درد بدي را به وجود مي‌آورند، سيستم گوارشي را به وحشتناک‌ترين شکل ممکن به کار مي‌اندازند! منظورمان را که متوجه شديد!

۲٫ خطر سرطان: در پروتئين سويا ماده‌اي به نام فيتواستروژن وجود دارد که بايد در مصرف آن کاملا احتياط کرد. اگر اين ماده به درستي مصرف شود، بعيد است مشکلي براي بدن به وجود بيايد اما زياده‌روي در استفاده از پروتئين سويا احتمال ابتلاي ورزشکاران به سرطان را زياد مي‌کند. اين سرطان بيشتر سراغ خانم‌ها مي‌آيد و در صورت افراط در مصرف پروتئين سويا، احتمال ابتلا به سرطان سينه وجود خواهد داشت.

۳٫ فلز نخوريد: برخي از مکمل‌هاي پروتئيني حاوي ترکيبات خطرناکي به ويژه فلزات سنگين مانند آرسنيک، جيوه، سرب و کادميوم هستند. نتايج بررسي‌هايي که روي ۱۵ نوشيدني پروتئينه انجام شده، نشان مي‌دهد که برخي از اين نوشيدني‌ها به دليل داشتن اين ترکيبات، سلامتي را با خطرات جدي رو به رو مي‌کنند. استفاده از پودري که حاوي اين مواد است عوارضي نظير يبوست، خستگي، سردرد و درد عضلاني را به همراه خواهد داشت.

نکاتي براي مصرف درست چربي‌سوز

فترموژنيک به زبان ساده‌تر يعني چربي‌سوز. ترموژن به توليد گرما در بدن اطلاق مي‌شود. اين پديده نيز باعث افزايش متابوليسم يا همان سوخت‌وساز بدن مي‌شود و به اين ترتيب انرژي مي‌سوزانيم. ترموژيک براي آنهايي که به دنبال سوزاندن بيشتر چربي‌هاي بدنشان هستند يک مکمل ويژه محسوب مي‌شود. سايت bpisports به آنهايي که قصد استفاده از اين مکمل را دارند، توصيه هايي کرده که در ادامه مي‌خوانيد:

۱٫ آب، زياد بنوشيد: براي آنهايي که چربي‌سوز مصرف مي‌کنند، نوشيدن آب اهميتي بسيار زياد دارد. ديگر همه در جريان مضرات کم نوشيدن آب هستند. اين کار باعث کم آبي در بدن مي‌شود که نتيجه‌اش کاهش سوخت و ساز بدن است. اين عوامل دست به دست هم مي‌دهد تا به جاي آنکه وزن کم کنيد و لاغر شويد، سايز دور شکمتان بيشتر شود.

۲٫ زياده‌روي نکنيد: آن اطلاعاتي که پشت شيشه يا قوطي مکمل نصب شده و مربوط به حد مصرف مکمل است، جنبه تزئيني و نمايشي ندارد و قرار نيست هر کسي تفسير خاص خودش از آن را داشته باشد. اگر روي جعبه نوشته يک قرص براي روز و يک قرص براي شب حتما دليلي پشت آن وجود دارد و بايد آن را انجام داد و گرنه نتيجه برعکس مي‌گيريد. پس لطف کنيد و پزشک خودتان نشويد و به تشخيص خودتان، مکمل مصرف نکنيد.

۳٫ بهترين مکمل را انتخاب کنيد: قرار نيست مکمل‌ها روي همه نتيجه يکساني داشته باشد و هر کسي با توجه به وضعيت بدنش واکنش متفاوتي نسبت به مکمل و مواد ترکيبي آن خواهد داشت. در چربي‌سوز، داروي محرکي به نام کافئين به کار رفته و اگر بدنتان به کافئين عادت نداشته باشد، ممکن است خواسته‌اي را که از مصرف چربي‌سوز داريد، به بهترين شکل ممکن دريافت نکنيد. پس حتما سراغ مکملي برويد که ترکيبات به کار رفته در آن با بدن شما سازگار است.

۴٫ استفاده در زمان درست: براي گرفتن نتيجه خوب از مصرف چربي‌سوز بايد بدانيد که چه زماني بهترين تايم استفاده کردن از آن است. بيشتر چربي‌سوزها بايد در زماني مصرف شوند که شکم، خالي است يعني اول صبح بهترين زمان ممکن براي خوردن چربي‌سوز است پس خواهشا به مواردي که روي جعبه مکمل درج شده، دقت کنيد.

۵٫ ورزش هوازي را فراموش نکنيد: براي چربي‌سوزي، ورزش‌هاي هوازي بسيار مهم است. درست است که تمرين کردن و رژيم غذايي مناسب هم اهميت دارد اما نقش هيچ کدام از آنها به اندازه ورزش‌هاي هوازي، حياتي نيست. بسياري از ورزشکاران صبح زود و قبل از شروع انجام تمرينات هوازي، چربي‌سوز مي‌خورند تا انرژي لازم براي ورزش کردن را داشته باشند.

رامين طبرسي

منبع: روزنامه سپید